Idzie do końca rowu i rzeczywiście był tam kanał, szedł nim i szybkim krokiem parł przed siebie. -Aranel?! Aranel?! -Wołał nie widząc nikogo.

Vitaer doszedł do końca kanału a tam leżały zwłoki mężczyzny.. Ciało nie było obrabowane a z kieszenie wystawał list. Przy sobie miał też mały skórzany plecak...

Vitaer połknął się o coś i zobaczył zwłoki, zaskoczony tym widokiem odskoczył i wpadł w ścieki, jeszcze chwila i spotkał by go los tego nieszczęśnika. Przez ten moment zdążył łyknąć spory kawał tych plugastw. Z trudem łapiąc oddech , tym razem spokojnym wzrokiem zbadał od góry do dołu zwłoki. ~To nie była przypadkowa śmierć. Co wynika z braku kradzieży... dziwne.... tyle śmierci wokół nas... Oo co ja się w to wszystko mieszałem??....-Pomyślał i wyszedł z wody, przebrał swoją brudną i ymmm.... śmierdząca szatę na ubranie nieboszczyka, zabrał też jego plecach, przeszukał go i przeczytał list, wierząc że pomoże im w misji, której miał wyraźnie już dość jako że przynosi tylko śmierć.

Valior szedł powoli tak, by nie pobrudzić się za bardzo, gdyż każdy potem będzie czuł smród bijący od niego. Po pewnym czasie doszedł do Vitaera.
-Co my tu mamy? Trup? Zaczyna się robić coraz bardziej gorąco. Bierz to, co mamy wziąć i spadamy-rzekł, zastanawiając się, gdzie mają iść.

-Już wszystko mam. Tylko gdzie teraz? -Zastanawia się nad tym oparty o ścianę, nagle wstał. -Mam chodź. -Cofa się do punktu wyjścia, wierząc że starzec wciąż tam jest.

List który znaleźliście przy ciele nieszczęśnika był nowy i widać było że niedawno go ktoś napisał... A brzmiał on tak :

"Jeśli czytacie ten list to znaczy że nasz wysłannik zawiódł. Miał on wam przekazać położenie naszej kryjówki. Oddajcie ten list starcowi którego pewnie spotkacie przed miastem. On będzie wiedział co robić....

Przywódca Nowego Świata

Pod listem był nieczytelny podpis. Tak jakby ktoś nie chciał rozpoznać adresata....

Cholera.. -Zaklął pod nosem Vitaer.- Czy cały świat musi być przeciwko nam. -Spojrzał na nieszczęśnika -Nie zostawię go tak. -Wymamrotał jakoś formulę a ogień zapłoną mu w ręce, rzucił go na ciało a te zaczęło płonąć zaś a prochy wywiało na zewnątrz. -Chodź za nimi, miejmy nadzieje ze starcowi nic nie jest. -Zaczął biec z powrotem.