Kiedy centaur podskoczył Art'nell chwycił elfa i zasłonił się nim, wyciągnął ręce z za głowy elfa i już miał krzyknąć "LESTA" ale zdarzył tylko "Les.." bo tracenie many nie było konieczne. -Pry koniku... Spokój bo nie będzie cukru. -Wciąż stał za elfem gotowy do ataku.

Jakieś zielonoskóre ścierwo znowu go obraziło. Podszedł spokojnie do elfa, który był tarczą nieznajomego, i odsunął go spokojnie. Wyciągnął miecz, i chwycił za koniec klingi, po czym uderzył ścierwo rękojeścią w głowę.
Na razie to nauczka. Spróbujmy żyć w spokoju, a obejdzie się bez takich akcji. - rzucił w jego kierunku.

Rzucił elfa na zbliżającego cię konia i krzyknął -Lesta! -Kierując ręce na Centaura. -Do ciebie elfie nic nie mam znaczy mam ale nie teraz.

Kaptah bez słowa oglądał się gdy niziołek po godzinnym odpoczynku postanowił ruszyć za orkiem i elfem. Mag był zmęczony lecz ta chwila zwłoki pozwoliła mu odzyskać nadwątlone siły do tego stopnia by móc ruszyć dalej. Mentalnie przekazał jastrzębiowi wiadomość
"- Żyjemy, jak na razie wszyscy. Jeszcze dziś postaramy się dostać do Korr, a następnie do Innalionie. Po drodze ubiliśmy kilka wampiro-orków nękających okolice." Po przekazaniu tej jakże wyczerpującej i emocjonującej wiadomości podążył szybkim krokiem za Sanderil który dość szybko oddalał się od człowieka. Jednocześnie ręką pokazał krasnoludowi że pora ruszać. Przez większość drogi rozważał dość ciekawe pytanie: "Kogo mógł zaatakować lub obrazić tym razem ? I czy zabił przez przypadek elfa ?"

Odchylił się, ponieważ nie znał sił nieznajomego. Jednocześnie jedną ręka odepchnął elfa za siebie, by nic mu się nie stało, a drugą uniósł orka (dobrze mówię?) w powietrze, obracając twarzą do ściany, i uderzając kilka razy. Wyjął swój półtorak wolną ręką, i przycisnął ścierwu do szyi, rycząc - SPOKÓJ POWIEDZIAŁEM! - jeśli nie chcesz poznać siły kopyt centaura, opanuj się.

(Ale sie żeście zapędzili w tej walce! Poczekajcie na mojego posta :-)
) Pełna siła zaklęcia ART'nella miotnęła Allandrilem w prost na stojak na zbroje. Ronan, ugodzony nią w ramię upadł na ziemie, a ork zamroczony ciosem rękojeści półtoraka już się z niej podnosił. W tym samym czasie podbiegło do was kilku wściekłych żołnierzy.
- Co wy do cholery wyprawiacie?!-wrzasnął jeden z nich.-Tu jest zakaz bójek! Jak chcecie się tłuc to za miasto!
Po tych słowach wojownicy wzięli was za ręce i wyrzucili ze zbrojowni na błocko.

Kaptah, Sanderil, Kar-harnak :
Po dojściu pod bramę fortu nikt nie kwapił się, by wam otworzyć. Na dodatek zaczeło padać. Z góry usłyszeliście głos:
-Stać! Hasło!

-----------------------------
Yaneks lekko przesadziłeś. Jako ork, to Dreak jest silniejszy fizycznie od ciebie.

Wielki centaur błyskawicznie podniósł się z ziemi. Żołnierz nie miał siły, by wyprowadzić go ze zbrojowni (ważę ponad 500 kg), ale Ronan wiedział, co robić. Bez sprzeciwu opuścił pomieszczenie prosto pod padający deszcz.
Zadowolony? - burknął w kierunku orka. - Na przyszłość unikaj takiego zachowania, bo następnym razem żołnierze mogą nie być tacy uprzejmi.

-----------------------------------------
Eee, ork czarownik i silniejszy od pół-tonowego konia? Strange... A poza tym on zaczął sprzeczkę.

Zaczął kręcić się do o koła używając zaklęcia "lesta" w celu osuszenia błota a następnie strzepania go. -Żebyś wiedział.. -W tym momencie ze wściekłości nie wiedział w końcu jak go określić. -..koniu.. -Nie było lecz to obraźliwe bo nie znał rasy ani nazwy "centaur".

Ach, koniu, tak mnie nazywasz? To wiedz, że jestem przedstawicielem prastarej, potężnej rasy centaurów, którzy bardzo nie lubią, jak się nazywa ich końmi. - rzucił z sykiem w stronę orka.

Więc witaj centaurze, czy jak tam się zwiesz. -Odpowiedział mu, nie zbyt zainteresowany, bowiem strzepuję jeszcze resztki zaschniętego błota. -A ja jestem orkiem, przedstawicielem prastarej i prapotężnej rasy, którzy nie bardzo lubią jak się ich lekceważy i próbuję zabić. -Rzucił w jego stronę z ogromnym przekąsem.