Wszyscy:
Big Bill odpieprzył to co wydawało mu się za zwidy. Świecąc latarką przekonał się, że to nie były zwidy, a po prostu ludzie. Max też na to spojrzał. Przebąkiwał cośtam, że nie ma takich wspomnień, więc to pewnie było i jest jakiś dysonsans czasoprzestrzenny. Zamiast chrzanić głupoty to uderzył w ścianę i odsłonił się jakiś niewielki panel z przyciskami. Z kieszeni wyciągnął kartę magnetyczną i przejechał. Drzwi z pewnym oporem zaczęły odsuwać się na bok. Odsuwają się powoli, słychać jak rdza powstrzymuje proces.

W tym czasie Sunny chwycił do ręki wielki rewolwer. Nawet w jego dłoniach wydawał się wielką armatą. Musiał z niego strzelać oburącz. Zamiast podziękowań powiedział jedynie do Rudej:
- Zginiemy tu. - i niemal równocześnie z tymi słowami Marry, która przyszła z Rudą zastrzeliła Marry, którą Tuco, Sunny i Ethan uratowali wcześniej z pomieszczenia z głosami i magazynem.

Po chwili z bocznych pomieszczeń jakie mijaliście biegnąc za Big Billem rozległ się przeraźliwy ryk. Horda została przebudzona. Słychać bieg nagich stópek i tym razem widać i ich w świetle. Ryk sugeruje, że to nie tylko te bobasowate stwory z piekła rodem.

- Nikt tu nie zginie Sunny, musimy tylko odpowiednio prędko przebierać kulasami - Ethan spróbował żartem rozruszać kumpla choć do śmiechu mu nie było.

W momencie usłyszenia ryku tak się przestraszył, że puścił wielkoluda i ruszył przed siebie co sił, byle dalej od tego dźwięku. W myślach dziękował wszystkim bogom o jakich tylko słyszał przemierzając pustkowia za to, że jest ich spora grupa i w razie czego mają czym walczyć...

Brawo kurwa, brawo...
Staram się przecisnąć przez dziurę jako 2-3 jak tylko bedzie to możliwe, w żadnym razie nie mam zamiaru chwalebnie osłaniać tyłów.

Nie było czasu zapytać co i jak, więc Tuco był trochę zdezorientowany. Gdyby nie Ruda, meksykaniec pewnie zastrzeliłby Marry, która zastrzeliła tą Marry którą nieśli. Rudej w miarę ufał, o ile to była Ruda. W każdym bądź razie Tuco postanowił że wskoczy do bezpiecznego schronienia tuż za "panienkami", bo coś nie chciał ich mieć za plecami. Ręce oczywiście miał gotowe do błyskawicznego wyciągnięcia spluwy, czy to przeciwko mutkom, czy przeciwko jakimś klonom.

- Rusz tyłek Peliroja, pogadamy jak znajdziemy się poza zasięgiem muto-krasnali. - odpowiedział Tuco.

- Przestańcie się tam pierdolić umysłowo i lepiej łapcie za broń. Swoją drogą za drzwiami było więcej naszych sobowtórów, właśnie zastrzeliłem drugiego Maxa. - Przyglądam się bladej kobiecie.

Marry z zaciętą miną ruszyła wraz z pozostałymi. Wewnętrznie w niej się aż wprost gotowało, starała się tego jednak po sobie nie pokazywać.

Towarzystwo(może z małymi wyjątkami) zdawało się mieć naprawdę wiele rzeczy gdzieś, byle do przodu i ratować własne dupy. Nie było więc w tej chwili... a może i później - jeśli oczywiście dożyją jakiegoś "później - sensu o czymkolwiek gadać...