Lśnienie magii rzuconego czaru rozproszyło tłum, osoby zobowiązane do przebywania przy bramie wyglądały nieswojo i wyraźnie wzrastał ich respekt do czarodzieja. Wyraźny był ślad krasnoludzkiej magii - posłaniec Breggsona musiał być zasobny w przedmioty magiczne. Wszędzie kręciły się strzepki dhar. Nawet delikatna emanacja mocy Światła spowodowało pulsowanie wiru demonicznej magii pulsującej ze stołbu. Smuga szarego wiatru szybko się rozwiewała, ktoś ewidentnie dziś go używał, nie wplatając w niego dhar. Na pewno nie był to nikt, używający mocy Chaosu - te jednostki odruchowo używały dodatkowej mocy, zatracającej ich w dziedzinie Tzeentcha. Czy był to czarodziej Cienia, czy dobrze wykształcony i niechętny Chaosowi guślarz? Trudno stwierdzić. Justus mógł spleść ten czar jeszcze raz, z większą mocą, by uzyskać - być może - dokładniejsze odpowiedzi, ale im większa moc...

Niezanieczyszczony wiatr Ulgu… Samo to że jest w pełni czysty w tych okolicach to coś niezwykłego, a co dopiero szary wiatr na powierzchni w dzień. Wiatr Ulgu tak się nie zachowuje, więc pewne jest że coś go przyciągnęło, i to niedawno.
Jednak czy warto ryzykować, by się dowiedzieć czegoś więcej… Szary czarodziej, czy nie licencjonowany czarodziej który nie zbłądził na niewłaściwą ścieżkę. Jakby byłby to ,,Guślarz’’ musiałby znać się na teorii wiatrów, i wiedzieć czym jest dany wiatr… Prawie że niespotykane wśród nawet wykształconych ludzi. Każda z dwóch opcji da przydatnego, miejmy nadzieję sojusznika.
Justus postanowił zaryzykować i dowiedzieć się więcej. Starał się jak najbezpieczniej, i pewnie rzucić czar.