Gdy weszli do środka w niedługim czasie po Elfie, doszedł do nich karczmarz który wydawał się dość rezolutnym i rubasznym człowiekiem. Być może tutaj zażyje Grunzin spokoju który mu się przyda teraz, po tych dziwnych wydarzeniach, a zostać przynajmniej jeden dzień nie zawadzi, chociaż.. jeżeli ten człowiek się nie mylił... i faktycznie pomiot haosu się tu zbliża? ...
-Od Twoich sików, żadna krasnoludzka głowa nie pochyli się, chodź może wprawi w zadowolenie. Witaj mości marynarzu i podaj strawę, napitek i rozpal trochę w tym dobytku, bo nogi skostniałe. A jak się sprawi dobrze Twa obsługa to może na noc przyjdzie nam zostać.
A tak pozatym - dodał krasnolud już szeptem -Ten Elf co wszedł przed nami nie lubi towarzystwa innych osób i zaczepiać go poprostu nie można... więc najlepiej do niego nie podchodzić a jak coś on będzie chciał to sam się zgłosi do szynku. Zaufajta mi karczmarzu.- Rzekł jeszcze i nie dając dojść do głosu dla karczmarza, wziął go obrócił i kładąc mu rękę na plecach podszedł do baru i tam , kładąc złotą monetę, zamówił dzbany piwa i kazał na stół sobie przynieść, i od razu jedzenie ciepłe i mięsiste.

Siki smoka? - Ludo skrzywił się. Może później...
Teraz proszę o najlepszy posiłek jaki masz w tej budzie i balię gorącej wody do kąpieli. Pokój na noc również będzie mile widziany.

Niziołek był naprawdę zmęczony. Chwilę wahał się, przy którym usiąść stoliku, ale wybrał jednak krasnoludy. Wolał je niż tego elfa, który odcina się od wszystkich. Chciał pokazać jakąś sztuczkę, ale nie miał siły na żonglowanie sztyletami. Po prostu siedział i czekał na posiłek.

Co słychać karczmarzu w tym miasteczku? Dzieje się tu coś ciekawego?

Zdziwił się trochę Fengrin na widok świrniętego karczmarza, ale po chwili polubił styl jego bycia - jest sobą co jest wielką wartością w tym świecie. Karczma wyglądała dość schludnie oprócz tego stołu na który wszedł karczmarz. Fengrin poszedł usiąść wraz z bratem krasnoludem i odpowiedzieć mu na jego pytania

-Jam jest z Karak Norn, całkiem nie daleko jeśli mówimy o naszych twierdzach. Dziwne miejsce, co o nim sądzicie?- powiedział Fengrin spokojnie

Położył swój tobołek obok siebie i broń która mogła być szybko wzięta w rękę.

- Karczmarzu piwa podaj dobry człowieku i opowiedz kilka słów o tej mieścinie, jak sobie radzi w tych trudnych czasach? - zapytał karczmarza.

Potem gdy barman przyniósł mu napitek, krasnolud dał mu godną zapłatę i rozmyślał o swoim życiu.

"Przeklęte czasy, zostać wygnanym z własnej kuźni i nie mieć nic wzamian. Kiedyś tam wrócę i się zemszczę."

Fengrin zobaczył jak niziołek zbliża się do stołu, wtedy Fengrin uśmiechnął się i z entuzjazmem przyjął niziołka w swoje otoczenie. Czekał na odpowiedzi karczmarza w które się wsłuchiwał.

Po wejściu do karczmy zdejmuję płaszcz.
„ Ale tu śmierdzi. Jak w Marienburgu. Za to o wiele ciszej. Ciekawe dlaczego tak tu pusto.”
Na widok pajaca ubranego w strój marynarza staję i od niechcenia rzucam.
-Pokój i coś do jedzenia. Nic więcej.-
„Ech dlaczego to się tak komplikuje. Miałem jechać teraz zupełnie gdzie indziej. I na dodatek z tymi baranami. Za co to wszystko.”
Odwracam się momentalnie gdy do karczmy wchodzą moi towarzysze.
„Świetnie. Bądź co bądź, muszę mieć z nimi przynajmniej dobre stosunki.
Przysiadam się do stołu i słucham o czym rozmawiają.

-OOOOO,a cóż to tknęło szanownego długouchiego jakce wielmożnego mieszkańca buszu aby przysiąść się do tak niskiego pokroju społecznego osób jakim my jesteśmy?- Z ciętym uśmieszkiem przywitał go podsiadającego się do stołu Elfa z kuflem w ręku.
Potem jeszcze raz, ale dokładniej, omotał wszystkich siedzących tutaj.

„Głupi pokurcz”

Uśmiecham się najbardziej sztucznie jak to możliwie.
-Widzisz, mości krasnoludzie, jestem elfem. Jednak z tymi ganiającymi po lesie pedałkami mam naprawdę mało wspólnego. Widzisz najprawdopodobniej jestem elfem morskim. Najprawdopodobniej ponieważ nie pamiętam nic co wydarzyło się przed tym jak miałem dziewięć lat. U elfów dziewięć to tak jak u ludzi cztery. Wtedy to mój przybrany ojciec znalazł mnie wyrzuconego na brzeg, nieopodal Marienburga. Wychował mnie człowiek wiec mam jeszcze mniej wspólnego z tymi leśnymi nieokrzesańcami. Mówię to wszystko, by łatwiej ci było znieś to, że być może jeszcze długo będziemy musieli współpracować.-

Rozsiadam się wygodniej i lustruję okolicę.
-Karczmarzu dlaczego tak tu pusto? Przecież to karczma. Acha i o co chodzi z tymi zwierzoludźmi?-

Nie słuchał odpowiedzi Elfa do niego. Jak się obrócił bokiem żeby zobaczyć kto jest w karczmie, to i jednym uchem to wpuścił a drugim wypuścił. Wrócił Karczmarz który był dość rozpromieniony i wesoły (ciekawe co pił...)
-No to dlamnie marynarzu jeszcze dzban piwa, jadło raz jeszcze i nie jestem pewien czy nocleg. Niby zwierzoludzie są dość niedaleko. Ciekawe czy jutro wstaniem w ogniu , czy jeszcze cali i zdrowi. Ale to pytać trza tych oto tutaj, bo nie ja decyduje po wszystkich, a samemu w nocy leźć to i też nie dobrze. Więc jak panowie ?- Zapytał się odwracając i zdziwił się przybyciem elfa raz jeszcze, bo wypadło mu z głowy że się przysiadł. Szybko się otrząsnął i sączył piwo, siorbiąc, bekając.

Elf dosiadł się do stołu, w porównaniu do Grunzina Fengrin nie miał aż takiej niechęci do leśnej rasy. Często kupowano u niego groty do ich strzał bo wiedzieli że w Nuln najlepsze groty robił Fengrin zanim oczywiście nastały ciężkie czasy dla nie-ludzi. Przeklęte czasy. W karczmie natomiast było miło bo karczmarz miał zabawny głos i rozweselał serca podróżnych.

- Ja jeno za nocleg zapłacę, napić i najeść do syta mogę kiedyś jeszcze, ale nie teraz

Fengrin zwrócił się w stronę towarzyszy i powiedział gdy "obsługa" poszła

- Zacny karczmarz, ciekawa osobowość, co myślicie o tym miasteczku? Jutro proponuje pójść do ratuszu i koszar, a jeśli nie kłamie to te miasto jest dość duże