Chwile rozmyślam. W końcu wstaję.
-A co mi tam!
"Coś tu śmierdzi. Nie wiem za bardzo o co tu chodzi. A jak powiadał mój ojciec, jeśli nie wiadomo o co chodzi to chodzi o pieniądze. W końcu jeśli ta włócznia jest więcej warta to wcale nie trzeba będzie jej oddawać temu staruchowi."
Wyprostowuję się.
-Wchodzę w to! Nie byłbym sobą gdybym tego nie zrobił

Zajmuję jedno łóżko. Kładę się tak by móc swobodnie obserwować reakcje innych na to, co mówię.
-Żadne z nas nie zna tego pokręconego starucha, a on wydaje się wiedzieć o nas sporo. Podejrzewam, że to magister niebios. Całe to jego zachowanie na to wskazuje. Upatrzył sobie nas wszystkich byśmy ukradli te jego pamiątkę. I raczej nie spodoba mu się, jeśli którekolwiek z nas odmówi. Żadne z nas przecież nie chce zadzierać z magusem. Musimy, więc wszyscy udać się do Altdorfu. Jeżeli to zwykła włócznia to ukradniemy ją i po sprawie. Rozejdziemy się w swoje strony. Jeśli jednak zechce żebyśmy włamali się do grobowca pod jakąś świątynią, to tylko w Altdorfie będziemy bezpieczni. Zawsze możemy powiedzieć łowcą czarownic, czego ten dziwak od nas oczekiwał. Oni się na pewno nim zajmą.-
Przyglądam się wszystkim
„Pięknie. Wygląda na to, że spędzę z tą bandą trochę czasu. I pewnie to ja tu będę miał najwięcej kłopotów. Żaden z nich oprócz tego cyrkowca, do włamań się nie nadaje. Kim wogóle oni są?”
-Wygląda na to ze spędzimy ze sobą trochę czasu. Wypadałoby się poznać. Nazywają mnie Ren. Jestem złodziejem i nie dbam o to, co sobie teraz o mnie pomyślicie. Pewnie już zauważyliście, że nie jestem zwykłym elfem. To przez to, że wychował mnie człowiek. Gdy miałem 6 lat może wyrzuciło mnie na brzeg. Nie pamiętam, co było przedtem. Uratował mnie kapłan Randala. Opiekował się mną jak swoim własnym synem i w końcu stał się dla mnie ojcem. Nauczył mnie wszystkiego o fachu. Kiedy miałem 25 lat rozstaliśmy się i do tej pory go nie widziałem. To wam na razie powinno wystarczyć. Teraz wy powiedzcie, kim jesteście lub przynajmniej, czym się zajmujecie.-
Teraz czekam uważnie na to, co inni opowiedzą.

Zająłem łóżko w rogu. "Nie mogę ryzykować odwracając się do tej bandy ścierwa plecami." Ukradkiem chowam nóż pod poduszkę. Kładę się na jednym z koców, drugim się przykrywam, a w trzeci owijam szpadę i obejmuję ją pod przykryciem.
- Jestem Mathew... Mathew. Podróżuję po świecie. Nie nawidzę jesieni, zimy i wczesnej wiosny, a także późnego lata. Potrafię zabić człowieka i... nie człowieka, bez mrugnięcia oka. Nie chcecie znać mojej historii.
Gdy to powiedziałem zastanowiłem się głęboko. "Dlaczego jestem taki opryskliwy? Napadam ich bez powodu... A z resztą, chrzanić nieludzi" Narzuciłem koc po szyję i rozejrzałem się po pozostałych. W normalnych okolicznościach starałbym się poznać wszystkich bliżej, czy nawiązać odpowiedź, lecz dzisiejszy dzień i "deszczowy dziadek" kompletnie mnie dobijały. Nadstawiłem uszu by wysłuchać pozostałych.

Gdy cała ta dziwna ferajna wyszła, krasnolud posiedział sobie jeszcze dopijając kolejne piwo i dopalając fajkę.
W końcu sen zaczął go nękać i postanowił ukoić swoje myśli w przytulnym ... chociaż patrząc na ten lokal to nie tyle co przytulne co w miarę czystym posłaniu.
Podszedł do karczmarza.
-Tu pokoje da się wynająć? Jak tak to 1 na noc.- Powiedział odstawiając kufel na ladę i zbierając swoje pakunki.
Ostrożnie podniósł zawiniątku i z taką samą uwagą tobołek.
Płaszcz który już wysechł zarzucił na swoje szerokie barki.

-Jak widzisz w karczmie nie ma już nikogo. A pokoji masz zapewne kilka wolnych.
Sam wiesz w jakich czasach żyjemy i ufanie innym nie zawsze bywa korzystne. Ten dziad zapłacił za mnie więc to chyba bez różnicy gdzie będę spał. I tak nie zapełnisz dziś łóżek wszystkich, a ja wolę uważać na swoje plecy.
Więc po prostu ja zmienię lokum co?-
Krasnolud mówił to pewnie i dosyć prosto, aby karczmarz nie był podejrzliwy.
Grunzin nie miał zamiaru płacić jeszcze pieniędzy dodatkowo za to, kiedy może przespać się nie płacąc nic, a i bezpiecznie w miarę do tego.
Niestety chyba karczmarz nie zwrócił uwagi na słowa Grunzin'a bo nagle zniknął za drzwiami po drugiej stronie lady.
Na początku wydawało mu się że ktoś wszedł do karczmy, że tak nagle zniknął gospodarz, ale jak było pusto tak jest i teraz, więc chyba nagła potrzeba ścisnęła go i musiał się zmywać.
"Ehh, ludzie to zawsze problemy mają ze sobą.. dlatego ciężko z nimi dobić interesu."
Korzystając z tego że zostawił na ladzie 3 koce, wziął je ze sobą i poszedł do wspólnej sali gdzie są wynajęte łóżka dla nich.
"Nie mam pojęcia skąd ona wiedział że tutaj zawitam, ale na brodę.. on wiedział co nieco jeszcze o innych, a Ci zachowywali się tak jakby go pierwszy raz na oczy widzieli. Coś mi tu śmierdzi goblinami...
Ehh, ludzie." Myśląc tak wszedł do pokoju i zaczął się rozkładać na pierwszym wolnym łóżku.
Wszystko ładnie porozkładał i kładł się do snu, gdy nagle sobie przypomniał że razem z nim w tym samym pomieszczeniu spiczastouszy pedał będzie spał.
" O NIE KURWA! Co to, to nie! Jakiś pedał spać będzie obok, a ja tak spokojnie się rozkładam.. Znając te podstępne i tchórzliwe paskudy to okradnie w nocy i spierdoli w jakiś te swoje busze. Na Brodę przodków, ostatnio za mało uważny jestem.."
Ochrzaniał siebie w myślach, zbierając wszytko jednak jak najbliżej siebie. Sakiewkę pod poduszkę, a zawiniątko do siebie do łóżka. Tobołek pod łóżko, a toporek oparty o łóżko tak żeby szybko po niego sięgnąć.
Już trochę bardziej spokojny, zamknął oczy, nie zważając na to czy ktoś do niego coś mówi czy nie.

Niziołek spojrzał na starca, gdy ten skończył przemowę. "Skąd on do cholery wiedział..." Nie odzywał się już przy stole, cały czas sprawiał wrażenie, jakby cała poprzednia radość z niego uciekła. Schował sztylet, wziął swój plecak i płaszcz i poszedł na górę. Kiedy wspinał się po schodach wydawało mu się, że wspina się na podwyższenie, z którego zaraz zeskoczy robiąc salto i łapiąc się drążka. Cyrk..., to słowo nie wywoływało u niziołka zbyt miłych wspomnień. Przed oczami znowu stanął mu widok płonącego namiotu i tych ludzi w szatach. BUUMM! Ludo potknął się i spadł ze schodów. "Zapomnieć, zapomnieć" - mruczał pod nosem. Kiedy doszedł do sali, w której mieli spać zajął posłanie obok elfa. Słuchał historii innych leżąc i pykając fajkę. Gdy nastała cisza zorientował się, że teraz chyba jesgo kolej.
Jeżeli o mnie chodzi to nazywam się Ludo Kriese i jestem, a raczej byłem cyrkowcem. Moją specjalnością jest żonglerka i akrobatyka, dobrze również rzucam sztyletami. Wraz z cyrkiem objechałem całe Imperium. Niestety musiałem się z nim rozstać w dość nieprzyjemnych okolicznościach. To chyba tyle, jeżeli chodzi o mnie. Jeżeli wszyscy już skończyli opowiadać niziołek gasi fajkę i idzie spać.

„Niech tam temu dziadowi będzie, z grupą łatwiej. Ale nie mam najmniejszej ochoty z nimi dzielić jednej sali”
Mężczyzna nie ruszył, jak inni, po schodach na piętro.
Obserwował krasnoluda dyskutującego z gospodarzem „hmm... widzę, że jak ja jegomość niechętnie kładzie się z tą bandą pederastów”.
Gdy krasnolud odszedł, Gerald podszedł do gospodarza
-Dajże jakiegoś trunku dobry człowieku, bom dawno nie pił. Byle mocnego.
„Tak, to jest to, czego mi teraz trzeba. Mocnego napitku, dającego w czerep. Będę pił do samego rana, potem przemyśli się całą sprawę”

Wzdycham.
„ To będzie ciężkie. Oni chyba nie lubią pracować w grupie. Tylko ten niziołek wydaje się mieć pozytywne nastawienie. Tak to będzie ciężkie. Jeśli nie zostawią mnie jak będzie niebezpiecznie to naprawdę będzie sukces. I do tego wszyscy gapia się na mnie jak na jakiegoś pederastę. Swoja drogą przydałaby się jakaś dziewka. ”
Przykrywam się kocami. Zasypiam dopiero wtedy, kiedy inni zasną.