tweet, zrób po prostu uniwersalną kartę, to znaczy jednoczęsnie z tymi malowanymi kropkami jak i miejscem na wartość liczbową.

Następnie przetestuj swój system z graczami, a następnie zadaj im pytanie: Czy patrzyłeś na kropki czy na liczby?

Odpowiedź będzie mogła rozsądzić ostateczny wygląd KP.

Projekt polega na tym, że wykonuje szkic wstępny karty, później wykonuję osobno elementy ręcznie na dużym formacie, skanuję, ładuję do programu, łączę, dodaję obróbkę graficzną, tekst, gotuję z tego PDFa i voila! Karta gotowa do druku:)
Fajny pomysł, ale czy w czasie gry taki zapis nie przeszkadzałby? Np. ranga umiejętności mogłaby się mylić z modyfikatorami.

Bardziej idzie o mazanie się zapisu graczy, a nie samej karty. każdy kto grał na żywo w jakimkolwiek systemie gdzie na karcie było cokolwiek do szybkiego zakreślania czy zmian (np. poziom krwi w wampirze, czy ilość pocisków w DDkach) wie jak ta część karty wyglądała po drugiej sesji - guzik było widać przez te wszystkie zakreślenia i wymazywania.

Jeżeli cecha będzie zmieniała się rzadko to można sobie pozwolić na jakieś małe kółko podzielone na jakieś części; bo gracz będzie miał czas na dokładne cyzelowanie zamalowania; żeby wiedzieć czy to niedomalowane całe czy jeszcze 2/3. :neutral:

Jeżeli już to dla "bonusów" też wypadałoby zastosować jakieś kółeczko zamiast wartości liczbowej... :cso:




ALE - tak na dobrą sprawę - tweet - twierdzisz, że cyfra 3 ma jakieś szczególne znaczenie w mechanice (bo do tego są w końcu cechy); z czystej ciekawości - możesz wrzucić mechanikę, bo jakoś nie umiem pogodzić cyfry 3 ze standardowymi kośćmi... :e?:

Nie wiem jaką dokładnie planujesz KP (w sensie rozplanowania), ale możesz stworzyć wersję beta karty, w której zawrzesz jednoczesnie kropki i liczby, a dokładniej pojedyncze cyfry, skoro górną granicą ma być 9.

Miejsce na ewentualne modyfikatory (w wersji beta KP) mógłbyś odpowiednio wydzielić.

Potem, po rozstrzygnięciu praktycznym (po sesji "pilotażowej") stworzysz ostateczny wzór KP.

Mazanie co pięć minut byłoby katorgą, ale jeśli faktycznie spadek wartości ma być rzadkością, to nie widzę większego problem. Nie znam mechaniki, ale skoro mamy dziewięciostopniową skalę, to nie widzę tu wielkiego pola do zmian, również in plus, przez co gracze powinni mieć dość czasu na malowanie.

Zawsze używałem liczb, ale ostatnio w Jednolinijków II Lunakra Imperialis użyłem kwadracików i choć były jedynie dwa awanse postaci to jednak to znacznie przyspieszyło całą "papierkową robotę". Może mała różnica, ale zamalowanie kilku pól na szaro dużo chętniej robi się niż zmiany liczb... plastyka jest przyjemniejsza niż matematyka.

Tak na komputerze w "paint". Na kartce papieru ołówkiem to bym wolał liczby.

Ta cyfra sama w sobie nie ma szczególnego znaczenia (btw, tworząc grę objąłem jedną z liczb szczególnym zainteresowaniem, ale nie ma to akurat wpływu na tę dyskusję). Pisząc starałem się przyjąć jakąś tendencję w używanych przeze mnie wartości liczbowych (3, 6, 9, 12). Np. czynniki biorące udział w testach mogą mieć maksymalną wartość 9 (poziom trudności, umiejętność, atrybut). Poza tym ważne było dla mnie by oscylować wokół "przyjemnych" liczb, które łatwo się dodaje (wszystkie możliwe modyfikatory to (+/-) 1, 2, 3, 4).

Myślę, że autorski sposób jest najlepszy. Między innymi dla tego, że jest autorski. Nie wiem tylko jak z tym będzie na dłuższą metę, czy będzie to dość czytelne. Myślę, że jakby się pobawić kolorami, albo zamalowywać ołówkiem było by to dość czytelne.

Podsumowując to chyba kwestia gustu, co kto woli.

W tym miejscu zacząłbym się BARDZO poważnie zastanawiać. Dlaczego? Ponieważ liczby są tylko po to, aby mechanicznie rozstrzygać konflikty w sesji RPG. Mechanicznie więc to zawsze jest kość atrybutu lub ilość kości atrybutu lub modyfikacja kością. Tutaj nie da się zastosować pierwszego sposobu (więcej niż atrybut zdane / mniej - nie zdane lub odwrotnie) - jeżeli atrybut wynosi max 9 to jaką kością rzucać test? Zawsze zostanie nieprzypisane pole kości. Drugi ze sposobów prowadzi do rzucania wieloma kośćmi tego samego rodzaju, ale coś trzeba zrobić z wynikiem rzutu i tu znów jesteśmy w punkcie poprzednim, bo metoda sumowania wyniku rzutu jest tutaj w ogóle bez sensu (po rzuceniu 7 kościami średni wynik na d6 to jakieś 23). Pozostaje tylko mechanika 1 kości, w której sumuje się wszystkie atrybuty, cechy oraz bonusy i do tego dorzuca określoną kość. Tylko to wymaga ciągłego manewrowania stopniem trudności testu, bo postać początkująca ma powiedzmy 6+rzut kością, a rozwinięta 16+rzut kością.


Więc zgadzam się - na dyskusję JAK zapisać parametry na karcie ta cyfra nie ma wpływu. Nie zapominajmy jednak PO CO się je zapisuje; a tutaj to ma już fundamentalne znaczenie...:p
Kości są takie, a nie inne i nie sądzę, abyś był w stanie do autorki wyprodukować nietypowe kości - nie wspominając nawet, że np. trzyścian foremny nie istnieje. Tworzenie ładnego zapisu parametrów, które nie dają się wykorzystać jest sztuką dla sztuki. RPG jest do grania, nie do oglądania. Najpierw mechanika, a potem sposób zapisu... :-|

Za to istnieje graniastosłup trójkątny, a także - bardzo popularny - sześcian, które mogą dość dobrze odgrywać role k3. Znalezienie kości to nie problem, a rozwodzenie się nad tym nie ma większego sensu, skoro nie dostaliśmy mechaniki.