Zarówno stary i jak i nowy WoD opiera się na podaniach ludowych przystosowując je do potrzeb tworzonego świata. Chcesz czy nie chcesz, tych wzorców trzeba szukać w kulturze a nie w poprzednich systemach.

Owszem, analogie zawsze można znaleźć, ale rozpatrując zjawiska na zasadzie poszukiwania "poprzednich wersji", to dla najbardziej oryginalnych ewenementów współczesnego świata da się znaleźć pierwowzór - "Szukajcie a znajdziecie".

Błagam! Co za herezje opowiadasz?!
Dając całemu WoDowi tak naiwny przykład cierpiącego wampira eliminujesz całą jego ambitną stronę. Są też intrygi polityczne, władzę, wpływy. WoD to nie tylko Wampir!

Wampir (sWoD) powstał na podstawie Draculi Brama Stokera oraz Wampirzych kronik Anne Rice. Być może w tym wszystkim były też jakieś podania ludowe, ale raczej zawarte w powieściach tych dwóch autorów...
A jak wiadomo to właśnie w nich, wampir poraz pierwszy pokazany został jako stworzenie czujące i posiadające jakieś głębsze uczucia. Bardzo trudno się więc niezgodzić z Bigosem. Dla ludzi, którzy nie czytali ani Stokera ani Rice, pierwowzorem wampira cierpiącego, będzie właśnie Stary WoD. Wcale to nie eliminuje "ambitnej" strony Starego WoDa. Właściwie to nawet nie wiem jak się odnieść do tego słowa w użytym przez Wernachien kontekście LOL że niby cierpiący wampir nie jest ambitną stroną starego WoDa? Hmmm zastanówmy się przez chwile...

To tak jakby powiedzieć, że w Wampirze nie chodzi o odgrywanie człowieczeństwa i o walkę z bestią tylko o same intrygi polityczne, władzę i wpływy. No cóż pokuszę się o stwierdzenie, że to właśnie koleżanka obdarła starego woda z całej "ambitnej" strony.

EDIT: SWoD to nie tylko Wampir, oczywiście. Ale prześledźmy sobie resztę systemów pod tym względem - wszędzie chodzi o człowieczeństwo i o ludzi, ludzkie uczucia. Ten motyw przewija się przez większośc systemów, w niektórych bardziej w innych mniej eksponowany.

Oikreślenie 'ambitne' odwoływało się bezpośrednio do stwierdzenia Bigosa o "romantycznym i cierpiącym wampirze, który zabiera dzieciakowi lizaka". Wskazałam jedynie, że Wampir jako system nie zmusza do grania tragiczną i wiecznie nieszczęśliwą postacią, daje możliwości stworzenia postaci zajętej nie walką o człowieczeństwo a zwyczajnym dążeniem do władzy.

Razi mnie sprowadzanie systemów do jednego rozwiązania postaci (szczególnie wampira zabierającego lizaki :P). A czy obdzieram z "Wampira" z ambitnej strony? Nie, wskazuję po prostu inne rozwiązanie.

Jeśli już poszukujemy pierwowzorów to szukajmy ich u źródeł. Bigos wskazał na stary WoD jako pierwowzór nowego. Ty książki Stockea i Rice jako pierwowzór starego. Ja zaś mówię, że pierwowzorem ogółu koncepcji są podania ludowe.

Możliwe, że wszyscy mamy rację, Możliwe, że wszyscy się mylimy.

Cytat:

Wskazałam jedynie, że Wampir jako system nie zmusza do grania tragiczną i wiecznie nieszczęśliwą postacią, daje możliwości stworzenia postaci zajętej nie walką o człowieczeństwo a zwyczajnym dążeniem do władzy.

Może i nie zmusza, ale z pewnością porusza temat bohatera tragicznego, który wciąż i na nowo musi stać przed wyborem, albo będzie żył kosztem ludzi albo sam poniesie klęskę. Podstawową myślą w Wampirze jest to jak bardzo ludzki jest człowiek. Wcielając się w potwora zastanawiamy się nad człowieczeństwem nas samych. Wypychając swoje uczucia na granice, testujemy tak naprawdę siebie i swoją moralność. System daje ci możliwość grania sabatnikiem, którego nie obchodzą ludzkie uczucia i emocje. Powiedz, czy jest ci łatwo odgrywać obraną przez ciebie Ścieżkę Oświecenia? Czy doskonale i niemal instynktownie ją rozumiesz? Tu też walczysz ze swoim człowieczeństwem. Pomimo tego, że stworzysz sobie postać nieczułą na emocje i cierpienie innych, trudno jest ot tak zmusić się do ignorowania tego. Przecież to tylko gra, a zobacz jakie emocje w tobie pobudza.

Owszem możesz tak nie grać, nikt ci tego nie zabroni. Każdy widzi system tak jak go rozumie. Dla mnie na pierwszym miejscu jest odgrywanie Człowieczeństwa lub Ścieżek, bo wg mnie o to właśnie chodzi w pierwszej kolejności.

Apropo źródeł. Nie chciałam tego aż tak roztrząsać, szczególnie, że w innym temacie (Rodzaje Nadnaturali) ciągnie się rozmowa o złożoności sWoDa, ale jednak postaram się coś naświetlić.

W każdym podręczniku głównym do systemu, powinna się znajdywać zakładka bądź jakiś przypis o Inspiracjach lub specjalnych podziękowaniach. I tak właśnie w podręczniku do Wampira: Maskarady 2ed na stronie 293 czytamy... źródła, które zainspirowały twórców systemu - filmy, muzyka, powieści, gry, myśliciele. Warto poczytać nie tylko po to aby się potem chwalić wiedzą, ale też po to aby dotrzeć do tych źródeł i spróbować prawidłowo zrozumieć dany system WoDa.

Wernachien. Mam wrażenie, że rozmawiamy o zupełnie innych rzeczach. WoD to oczywiście nie tylko wampir. Ale ja wcale nie pisałem, że jest inaczej. Podałem tylko przykład. Intrygi i walka polityczna i władza też może być takim przykładem.

Jeśli idzie o wzorce to można ich szukać tam gdzie się tylko chce. Nie w tym rzecz. Chodzi o to, że jako system RPG tu pierwszy raz i to tak wyraźnie pojawiają się te właśnie charakterystyczne „wzorce”. To tak jak w moim przykładowym Matrixie. Pomysł stary, oklepany już w wielu filmach i bajkach, ale jak mówisz, że „rzeczywistość jest kłamstwem” to na ulicy powiedzą, że za ostatnio oglądałeś Matrixa. I o taki właśnie „wzorzec” mi chodziło.

Rhamona, faktycznie nie ma sensu ciągnąć tu dyskusji ani o źródłach WoDa, ani o tym co jest sednem systemu, bo dla każdego to jest coś innego :)

Bigos, dla mnie owe wzorce, o których mówisz są niejasne. Nie rozumiem celu uogólnienia, które wprowadzasz, zapewne więc nie do końca rozumiem samą jego istotę.

Emocjonalne podejście? Wybór między piciem krwii a śmiercią w męczarniach? Heh. Ok, w porządku, za pierwszy, drugim, albo dziesiątym razem. Tutaj albo nasz młody kainita odstrzeliwuje sobie głowę, albo na 11 patrzy jak na hamburgera. O 'wampirze cierpiącym' [wyszedł z tego motyw literacji jak 'matka polka' albo coś w tym stylu:P] możemy jeszcze przeczytać w podręczniku głównym, *może* w Clanbooku Toreadorów, ale reszta twórczości panów z White Wolfa to bezustanna, brutalna walka o władzę/osiągnięcie swoich celów... większośc podręczników opisuje prawa, zwyczaje, strefy wpływów, sposoby działania i naprawde niewiele miejsca poświęca problemom psychologicznym. Nawet w clanbooku Baali, teoretycznie stojącym po drugiej stronie barykady o psychologii sług Dzieci Ciemności możemy poczytać....jedną stronę, może? Natomiast cała reszta to albo historia machlojek Baali, albo opis ich mocy, albo sposobów działania, albo hierarchii i stosunków w klanie.

W tym świecie wzdychający do księżyca, a nie umiejący się bronić poprostu umierają, albo nic nie znaczą.

Tak, i niespecjalnie będę go żałować. Nowy system ma lepszą mechanikę, spójniejszą wizję świata, sensowniejsze wady klanowe i, w końcu, osłabiono bohaterów, koniec z przyjmowaniem kul na klatę.

Czepię się tego od razu. Z tego co mi wiadomo w starym WoDzie wszystkie wampiry wywodzą się od Kaina, w nowym zaś pojawiły się dwie linie samorodków :P Jak to wyjaśnisz? :P

Wszystko zależy od ilości kul :>