Post fabularny już wrzucony! Manfred pozwoli się poprowadzić na łowy na „bestię”, bacznie rozglądając się wokół siebie i notując w pamięci każdy detal. Czekam niecierpliwie na kolejny odpis MG!

Troszkę sam siebie zszokowałem, albowiem byłem całkowicie pewien, że czekam na Wasze odpisy, a tymczasem bieg fabuły zawisł na Manfredzie. Siądę jeszcze dzisiaj do nowego wpisu, będzie w późnych godzinach.

Ostatnie dni przed świętami to straszny młyn w pracy, muszę dodatkowo iść na ranną zmianę w Wigilię, dlatego traktuję LI trochę po macoszemu, ale kiedyś musi się to wreszcie polepszyć.

Myślę, że wrażenia wyniesione z ceremonii pogrzebowej zasieją jeszcze większy CHAOS w głowie nieszczęsnego akolity! I teraz jedna ważna kwestia - czy dobrze zrozumiałem, że obecnie głównym złym jest stworzenie, które Nora przywołała, aby strzegło pod jej pieczą bezpieczeństwa Sieperting, a które po jej śmierci urwało się ze smyczy?

Fabularka w drodze…

Aby nie spowalniać zanadto biegu sesji, proponuję przenieść fabułę do następnego punktu zwrotnego, najlepiej do chwili konfrontacji z bestią. Manfred zbierze od chłopów wszystko, co wiedzą na temat tego stwora, zorganizuje liczną grupę pomocników (im więcej, tym lepiej), w tym elfa z jego zwierzakiem, a potem ruszy na łowy. Acker wciąż pełen jest religijnego żaru i wściekłej determinacji, nie będzie zatem szukał podstępów i forteli, aby usidlić bydlę!

Młot i miecz przeciwko kłom i pazurom (czy też może mackom).