Zdecydowanie MG to arbiter. Nic więcej i nic mniej.

Swoją drogą nie bardzo widzę sens ukrywania swoich planów przed MG przy grze przez forum.

Strywializujmy: postacie graczy dochodzą do rozwidlenia dróg. MG w oparciu o wcześniejsze deklaracje, czy postępowanie postaci, spodziewa się, że wybiorą ścieżkę w lewo i na to jest przygotowany. Tymczasem gracze zaskakują i wybierają ścieżkę w prawo.

Dla mnie? Git. Jestem tylko arbitrem. Mogą sobie nawet iść na wprost w bagno. Nic mi do tego. Sęk w tym, że teraz muszę wymyślić, co się stanie, gdy pójdą w prawo, może nawet ja jeszcze nie wiem, co tam w ogóle jest.

Problem? Żaden. Gram przez forum. Mam tyle czasu, ile potrzebuję. Po prostu gdybym znał plany graczy wcześniej, to czas przygotowywania odpisu byłby znacznie krótszy. Albo przynajmniej odpis lepszy, bardziej przemyślany.

Efekt końcowy ten sam, gracze czekają dłużej. Zatem po co ukrywać plany przed MG? Prośba o jakiś przykład, może prawdziwą sytuację z sesji, gdzie to ma/miało sens.

Już zostało to kilka razy powiedzianie, lecz i tak powtórzę starając się dobrać ładniejsze słowa: ,,Mistrz Gry i Gracze strzelają do tej samej bramki."
(Duże litery użyte celowo.)

Wbrew pozorom nie oznacza to pobłażliwość ze strony MG, czasem trzeba przysłowiowo dowalić graczom, aby obie strony mogły czerpać większą frajdę ze wspólnej gry. A o to właśnie chodzi - o dobrą zabawę, prawda?

@Edit
Dodam jeszcze tak od siebie, że Mistrz Gry bierze udział przy rozmowach graczy, a więc zna plany drużyny. Jednosce na pewno trudniej jest pokrzyżować plany arbitrowi, chociaż zdażyło mi się raz ładnie namieszać (a w roli gracza sprawdzam się bardzo rzadko, także nie mam wysoko rozwiniętej umiejętności trollowania MG). Swoją drogą praktycznie podchodzę do planów snutych przez moich graczy - kiedyś zgubionym graczom podrzucałem (jawnie lub nie) pomysły, lecz już dawno zaprzestałem tej praktyki. Obecnie słucham planów graczy i staram się układać tak sesję, że niezależnie od obranej przez ich drogi rezultaty będą satysfakcjonujące. Długo błądzić nikomu nie pozwalam.

dzemeuksis myślę, że autorowi wątku chodzi o bardziej skomplikowane plany niż wybór "iść w lewo, czy prawo"

Gracze czasami słusznie mogą obawiać się, że MG metagaminguje i niweczy ich szczwane plany, które opracowują w pocie czoła.

Jeżeli MG jest dobry, to potrafi oddzielić wiedzę NPC-ów od tego, co wie on. Podobnie, jak dobry gracz potrafi oddzielić wiedzę swoją od wiedzy swojego bohatera.
Jednak jesteśmy tylko ludźmi i każdemu (zarówno MG, jak i graczom) zdarzają się błędy.

Uważam, że RPG to pewne intelektualne wyzwanie, gra i pojedynek (i za to między innymi RPG lubię). MG i gracze mierzą się i pojedynkują. Graczy jest więcej, ale MG ma większą kontrolę nad światem.
Jak dla mnie liczy się fabuła, przyjemność gry i sprawiedliwość. Gracze muszą czuć, że ich decyzje mają wpływ na to, co się dzieje w grze.

Czasami warto (zwłaszcza w grze na żywo) zachować detale swojego planu dla siebie i obwieścić je w ostatniej chwili, by przeciwnik (niezależnie jestem MG, czy graczem) miał, jak najmniej czasu na decyzję. :)

W pbf-ie czasu jest więcej i więcej możliwości kombinowania.
I myślę, że tutaj MG trzeba zaufać bardziej niż w grze na żywo.

Na koniec dodam tylko, że na żywo grałem ostatnio kilka lat temu, więc moja ocena sytuacji nie jest miarodajna.

To dość zabawne pytanie, bo ja osobiście nie wyobrażam sobie w ogóle sytuacji w której MG traktuje się jak wroga :) Sam zawsze zachęcam do podpowiadania mi w jakim kierunku gracz chce rozwijać postać, co chce osiągnąć itd. potem staram się z tym pracować i wplatać to w fabułę. Oczywiście nie zawsze wszystko będzie pasowało do głównego zamysłu, jednakże wtedy staram się znaleźć jakąś alternatywę. Jako gracz oczekuję od MG sojuszu, wsparcia, pomocy i swoistej opieki. Bo to on jest przewodnikiem po świecie który kreuje i nie można mieć obiekcji przed zaufaniem mu. Tak przynajmniej do tematu podchodzę osobiście i zawsze stroniłem od pastwiących się MG, czy takich którzy starali się w jakikolwiek sposób blokować twórczość czy wpływać na nią w znaczny sposób. Według mnie MG podczas gry nie powinien być moim wrogiem, ale powinien być dla mnie wyzwaniem. Tak samo ja powinienem stanowić wyzwanie dla MG, ale jednocześnie nie być jego wrogiem.

Według mnie, zarówno dobry gracz, jak i dobry mistrz gry, jest w stanie odróżnić to, co wie on sam od tego, co wie jego bohater. Traktuję mistrza gry jako świat. On jest każdym NPC-em, każdą owcą i każdą grudką ziemi. Nie uważam go za odrębnego gracza, który ma na każdym kroku konkurować z pozostałymi. On jest, tak jak już to określono w temacie, arbitrem. Jego zadaniem jest przedstawiać świat w ten sposób, by gracze mieli możliwość odnalezienia się w zaplanowanym scenariuszu. Podsuwa pewne wątki, inne pomijając tak, by odsiać ważne aspekty od tych mniej ważnych.
Dlatego uważam, że warto dzielić się z mistrzem gry swoimi planami. Dobry MG nie pozwoli, by NPC poznali te plany, bo przecież nikt nie umie czytać w myślach (no poza jakimiś specjalnymi magami). Oczywiście, jeżeli gracz sobie tak życzy, to może zataić te plany, jednak wtedy MG nie będzie miał możliwości zaplanowania odpowiednich reakcji. Plan łatwiej jest zrealizować, gdy MG wie o nich. Jeżeli scenariusz kategorycznie nie zabrania realizacji takiego, a nie innego zamiaru, to MG może dostosować otaczające zdarzenia, by plan wszedł w życie, co umożliwi graczowi uzyskanie więcej PD za dobre planowanie, a całej grupie umili i urozmaici grę.

Cóż zawsze wydawało mi się, że Mg to reprezentujący świat niezależny arbiter, jednak mój aktualny MG ma w tej kwesti odmienną opinię :twisted: ... wobec czego aktualnie jestem trochę zamotana :swir: Nie ukrywam i jedno i drugie podejście ma swoje plusy, jednak jeśli chodzi o mnie to pomimo, że gra przeciw Mg niewątpliwie jest momentami bardziej emocjonująca to jednak zdecydowanie preferuje bezstronnych MG

Nie zgadzam się z większością przedmówców z wyłączeniem Panicza :)

MG jako arbiter sesji staje się trochę kostkownicą w paragrafówce. Jak wyszło idziecie w lewo, jak nie wyszło to w prawo. To bzdura. Pewnie można by napisać jakiś skrypt wtedy, który by zastąpił MG.

Sesje rozgrywają się nie tylko na płaszczyźnie Postacie Graczy i Świat sesji. Sesje rozgrywają się również na płaszczyźnie emocji. A te odczuwają wyłącznie Gracze. Tych zaś doświadczą tylko mając solidny wkurw na MG, na Świat gry, na innych Graczy etc. I to tu musi ciężko pracować MG by zburzyć radosną współpracę tamaguczi. Jak mu się to uda, sesje będą niezapomniane. Jak nie, będą kolejnym "krzyżykiem" na tarczy Postaci Gracza.

O ile pamiętam kilka moich sesji aż kipiało emocjami.

Takie się zapamiętuje. Po wsze czasy.

P
b
.

Edit: Co oznacza, że MG musi być wrogiem Graczy ale arbitrem dla Postaci Graczy. W sesji :)

Takie coś już istnieje. :mrgreen:

Tym bardziej potwierdza to mnie w przekonaniu :)

p
b
.

Rozwaliło mnie to :rotfl: O losie! Uchroń mnie przed takimi graczami i mistrzami jak Bielon :kill: Nie będę się znęcał nad tą wypowiedzią, ale jestem kompletnie przeciwnego zdania. Napiszę tylko, że:
- MG również odczuwa emocje podczas gry.
- Absolutnie, granie i emocje z tym związane nie polegają na "wkurwie" na MG, współgraczy czy świat... ale co kto lubi :-D
No chyba, że to jakaś jajcowata wypowiedź mająca na celu wniesienia nieco zamętu to tego maltretowanego, odkąd istnieją RPGi, tematu.