Pomijając wszystko inne, graczy można zwyczajnie zmusić do nieużywania przemocy. Albo sprawić, żeby sami to zadeklarowali. Kwestia zastosowania odpowiedniego narzędzia "perswazji" ;) W każdym razie literatura i filmografia jest pełna odpowiednich przykładów... Nic, tylko brać się za jakiś i wykorzystać.
To trochę jak pójście na łatwiznę, nie sądzisz?

Chodzi mi głownie o to, że w większości systemow brak jest mechaniki nie przeznaczonej do walki, choć mie mowie że ona nie występuje wcale.
A co do pojścia na łatwizne, powiedz, co jest prostsze, wymalezienie czy znalezienie? A jeśli dodatkowo dostarczy to zabawy, to co w tym złego?

@Rainrir: to temat na osobną dyskusję, dlatego tylko zasygnalizuję: robienie przygody w systemie "autorskim" może wskazywać na to, że MG nie czuje się mocny w żadnym systemie. W JEGO systemie on jest najmądrzejszy, więc nie musi się aż tak przykładać do odtworzenia realiów (bo tworzy je na bieżąco i żaden gracz nie ma prawa ich zanegować). Dodatkowo: ciężko być kreatywnym odbiorcą świata, którego opis znajduje się tylko w głowie MG...

Polecam zapoznać się ze Światem Mroku. Mechanika banalna do przyswojenia i znakomicie grywalna. A co do innych systemów, to sprawa jest prostsza niż myślisz: MG na podstawie karty postaci określa jakie gracz procentowo ma szanse na powodzenie w danej akcji. I może to być strzał z obrzyna, cios nożem, ale też zrobienie posiłku, namówienie kogoś do czegoś, znalezienie informacji w komputerze i 100 innych. Jeśli Mistrzowi wyjdzie, że gracz ma 70% szans na zrobienie drinka, czy ułożenie pasjansa, to rzuca k100 i już wie co i jak ;) Proste i uniwersalne!

Są pewnie, jak już kilka osób wspominało, jakieś autorskie, niszowe systemy. Ale takie nie mają szans się rozpowszechnić, bo nastawione są na konkretny typ gry i tyle.

W RPG ideą jest to, żeby można było robić co tylko się chce. No i jeśli gracze (albo i MG, albo nawet niechciane zrządzenie - coś może wyniknąć zawsze) doprowadzą do sytuacji, w której rozpoczyna się walka... Potrzeba do niej zasad.
W sesjach można z nich nie korzystać, można mieć ich jak najmniej, ale żeby system był pełny, zasady być muszą.

Choćby te intrygi i tym podobne - grupa prowadzi śledztwo, myślą, przeszukują, przesłuchują... No i przesłuchują kogoś, kto rzeczywiście jest mordercą. Jeden z nich jest ma porywczy charakter, tak jak i oskarżony. Coś może się nawiązać tylko przez dobre odgrywanie postaci.

Myślę, że całkowity brak walk (i przepychanek itp. - nie musi to być walka w pełnym tego słowa znaczeniu) możliwy byłby tylko w systemach rozgrywających się w np. jakiejś eterycznej przestrzeni, gdzie gra się bardziej duchem, niż jego ciałem... Ale taki system chyba nie ma szans na dużą popularność.

Bez sięgania do źródła, chyba mi się przypomniało:) NOBILES - nie pamiętam byśmy kiedykolwiek walkę uskuteczniali w trakcie sesji.

A ja na marginesie pozwolę sobie nie zgodzić się z imć Crinosem, sugerującym, że tworzenie własnego systemu stanowi dowód na brak opanowania podstaw innych systemów, czy fakt że potencjalny MG źle się czuje w innych pozycjach.
Tak się składa, że mistrzowska zdolność odwzorowania czegoś, co zawarł inny autor w grubaśnej księdze zasad, jest niczym w porównaniu z kreacją własnych wizji i kodyfikowaniem ich na tyle czytelnie by innym się chciało w to bawić. Oczywiście nie każdy może sobie na to pozwolić :) Ja jednak daleki jestem od porównywania wielkiej pracy mózgu włożonej w projektowanie, we wdrożenie, udoskonalenie własnego świata od zwyczajnego przyswojenia sobie zasad jakiejś gry.
A co do walki w grze... istotnie rozumek winien iść w erpegach przed mięśniami. Tego się trzymajmy grając w cokolwiek.

Najlepiej załóż nowy topic to się tam kreatywnie posprzeczamy :wleb: bo mam 101 argumentów na poparcie mojej tezy ;)

Do prowadzenia bez walki nadaje się większość światów i systemów - bardziej rozbudowanych od DnD :) - i to bez żadnych przeróbek. W młotku, legendzie 5 kręgów czy dzikich polach i wielu innych jest wiele początkowych i wyjściowych profesji które do walki się wręcz nie nadają.
To sprawa MG czy gra w np. Dzikie Pola swawolną kompanią czy prowadzi intrygę dworską albo dyplomatyczną, w której żadna postać nie zna nic więcej niż podstawy szermierki, albo jeśli jest białogłową i ich nie zna. Ba może nawet prowadzić skup gęsi na Podolu przez grupę żydowskich kupców gdzie nic gorszego niż obcięcie pejsów się nie zdarzy.
Podobnie w pozostałych wymienionych przeze mnie systemach i wielu innych, nie wspominając o super uniwersalnym GURPSie.
A więc nie szukaj systemu, szukaj pomysłu na przygodę.

Coś mi świta, że jest system w świecie Amberu stworzony na podstawie książek Rogera Żelaznego w którym nie ma mechaniki. Nie jestem tylko pewny czy jest to system autorski czy nie.
Jak już wiele osób powiedzialo świat mroku, chociażby w magu jest wada, która zabrania zabijać. No ale to nie kwestia systemu, który musi być uniwersalny i móc się dopasować do preferencji odbiorców.

:) :) :)

Masz rację. (do pewnego stopnia). Istnieje system na podstawie "Amberu" Rogera Zelaznego i żeby było śmiesznej, nazywa się... "Amber" (DICELESS RPG). System znakomity, niestety nigdy nie został wydany w Polsce, nie mówiąc już o przekładzie...

Szkopuł tylko w tym, że sesja zakłada rywalizację między graczami. Tak, tak, to gracze mają sobie wzajemnie podkładać świnie, knuć i spiskować przeciwko sobie ;)