Wysiłek Anghara został uwieńczony sukcesem. Skrzynia była mocna, lecz przed poteżnymi ciosami jego młota w końcu musiała ustąpić.

- Tutaj są setki złotych monet, będziemy mogli pokryć nimi koszty odbudowy twierdzy - odezwał się radośnie do towarzyszy, a blask złota odbiłał się w jego oczach - spróbujmy może się nimi podzielić, tak żeby unieść ciężar. - zastanawiał się ile z tego da radę schować do plecaka.

Na barbarzyńcę nie zwracał większej uwagi - jeśli mylił się i tamten był zdolny do postąpienia godnie i nie był zupełnie niczym dzika bestia, to będzie musiał przyznać rację Mogarinowi.

Grzmotożurowi czas ciągnął się dziwnie, raz wydawał mu się krótszy, raz czuł że oczekuje miesiącami. Cała ta czcza gadanina znużyła go tak bardzo, że nawet widok złota niewiele wzbudził w nim ognia - ostatecznie prawdą było, że najpierw trzeba by je wynieść, a skoro zamierzali szukać dalej, to nie było sensu tego dźwigać.

- Co by tu miał robić taki skarb, tak blisko wejścia? Sam nie wiem, czy nie łatwiej byłoby uwierzyć w pułapkę na chciwców, lub klątwę jakąś - mruknął podejrzliwie, trzymając zdrowy dystans, na wypadek gdyby ktoś chciał zmacać mamonę, tak żeby i jego nie zjadło przypadkiem.

Z drugiej strony chętnie podążył za Galvarem do piwnej fontanny.