Jestem ewidentnie w zdecydowanej mniejszości, ale pozwolę sobie kompletnie się nei zgodzić z opinią Behemota. FOCH? Jaki foch? Jeśli osobiście nie cierpię horroru, zaś GM zmieni sobie klimat lekkiej fantasy na horror na zasadzie zaskoczenia, to mam robić to czego nie lubię dla niebycia fochliwym? Sobie jakoś nie żartujmy nawet w tej sprawie. Sesja takiej gry jak role playing, czy to głosowa, czy pisemna, ma być przyjemnością. Taki jest jej cel, jednocześnie ona nie ma poza tym celem jakichkolwiek innych. Jeśli jednak dla kogokolwiek gwałtowne zmiany konwencji są przyjemne, wtedy super, jeśli zaś komuś przeszkadza niszczyciel gwiezdny nad Altdorfem, to właściwie wiadomo.

Przyznaję jakoś, ze kiedy czytam niektóre wypowiedzi, one brzmią nieco: moja racja pewno jest najmojsza. Czyli: lubię łamać konwencje, lubię mieszanie, to znaczy że mieszanie jest dobre, zaś kto się nie zgadza oraz nie ma ochoty grać po takim połamaniu universum, to się focha. Przepraszam Behemot, ze akurat użyłem Twojego sformułowania, ale wypowiedziałeś się chyba najdobitniej pod tym względem przy swoim poście.

Proponuję Wam wypróbować to na innych przykładach niż role playing.
Czy fochacie się podczas zakupów, kiedy zamiast zamówionych niebieskich butów dostajecie różowe, jeśli nie lubicie różowego,
Czy fochacie się jeśli zamiast zamówionego kurczaka dostajecie owoce morza, których nienawidzicie,
Czy fochacie się jeśli idąc do kina na film fantasy zaserwowaliby Wam Ingmara Bergmana?
Osobiście focham się, tylko nie uważam tego za dziecinny foch wedle znaczenia Behemota, tylko sensowne oburzenie.

Przypuszczam ogólnie, że łamanie konwencji to trudna sztuka. Bowiem inna kwestią jest lekkie wzbogacenie danej sesji motywami nieco nieklasycznymi,
inną natomiast kwestią jest mocne łamanie konwencji. Bowiem chyba każdy GM stosuje to wcześniejsze, zaś mocno odmienne wrzutki stanowią kwestię wyczucia. Sprawa bynajmniej nie jest łatwa, wręcz przeciwnie. Twórca tego tematu na pewno zadał istotne oraz ważne pytanie, świadczące, iż szanuje swoich potencjalnych graczy. Przypuszczam właściwie, ze takie coś najlepiej stosować, kiedy zna się gusta graczy, dlatego będąc dosyć niepewnym lepiej takich elementów poniechać.

Z mojej strony dodam iż uważam że taka zmiana ma sens wtedy gdy nie jest zbyt drastyczna, jak n.p. zmiana z Cyberpunka w Cthulhupunka.

Choć oczywiście, można zawsze pójść w drugą stronę.

I stworzyć sesję w której Czarni Templariusze dzielnie oczyszczają Śródziemie płomieniem i bolterem z podłych mutantów.

A przy rekrutacji nie może każdy z graczy po prostu wypisać listę stylów, które mu odpowiadają? I owszem, zaskoczenie będzie, ale w tych bezpiecznych granicach, które dany user jest w stanie strawić ;)

I elfów. Za eldarami też nie przepadają.

Moim zdaniem pomysł genialny :-)
Choć z drugiej strony,takie wywrócenia świata do góry nogami,powinno nastąpić dość szybko po rozpoczęciu gry.
Nie wyobrażam sobie,jak po kreowaniu postaci przez jakiś czas,nagle puf magiczna ręka MG i jesteś myszą wszystko co stworzyłeś nigdy się nie zdarzyło.
Na mniej drastyczne koncepcje piszę się obiema rękami :)

Jak już wspomniano - pomysł jest stary jak... RPG i dobrze wykonany - bawi. Źle wykonany - po prostu dołuje i powoduje, że sesja nie ma żadnego sensu.


Nie zgadzam się z ani jednym zdaniem. To, że gracze wiedzą, że w CoC mogą się spotkać z tym czy innym przdwiecznym, a na widok żółtego znaku to trzeba spieprzać to wiedza graczy. Postacie nie mają o tym żadnego pojęcia. Ba, nawet gracze nie wiedzą, którego przedwiecznego (i czy w ogóle) przyjdzie im spotkać. Podobnie w DDkach - gracze mogą wiedzieć, a nawet pamiętać na wyrywki księgę potworów, ale to zupełnie nie zmienia faktu, że postacie jej nie znają, a DM zawsze może pozmieniać współczynniki i atrybuty...
Nowe zachowania graczy wymusza scenariusz i dziejąca się akcja - niezależnie czy wywracany jest świat gracza czy tylko postaci.

W tym akapicie jest jedno słowo, które spowodowałoby, ze podziękowałbym za grę. Dosłownie jedno. "Początku". Co innego jak umawiamy się na space operę, lecimy sobie statkiem, cośtam, cośtam i rozbijamy się na planecie gdzie elfy i magia i niedziałająca technika. To łamie świat postaci, ale nie gracza. Postać moze być w szoku, ale dla gracza jest to rozsądne i spójne (polecam sesje w Gasnących Słońcach). Co innego jak umawiamy się na space operę, a w pierszym poście zawiążującym akcję okazuje się, że elfy i krasnale. To jest chwyt ponizej pasa. Na co innego się umawialiśmy. To tak jakby robić rekrutację na zasadzie "przyślijcie karty, a potem wymyślę jaki będzie klimat i co będzie się działo" OoO

Dlatego brakuje mi opcji trzeciej - to zależy.