Eliasz

- Szanowny Książe, jak widzisz strudzeni jesteśmy drogą, wszak szlak na zamek stromy i wysoki. Kucyk mój „Skała” ledwo się na górę dostał a już zaczął jęzorem wymachiwać i padniętego udawać. Durne to bydle, ale kochane, wszak skoro i jemu zmiana wysokości się nie przysłużyła tako i na nas Panie proszę poprawkę wziąć, na zachowanie nasze. My przecież nie tutejsi, z całego świata drużyna zebrana. Nikt z nas herezji czynić nie zamierzał a niewiedzą już więcej zasłaniać się nie będziemy, skoro wyjaśniono nam kim jest owa Pani Jeziora. Jeśli nam pozwolicie to z chęcią pomodlę się przy kapliczce bogini, co by ją za nasz nietakt przeprosić – tu skłonił się nisko księciu oczekując na zgodę.
Po chwili znów się wyprostował i kontynuował:

- Jeżeli też Książe przyzwoli to i z lady Augustyną rozmówić się chciałbym, pragnął bym zobaczyć też jej komnatę w której ów bandzior przebywał… Jako detektyw nie raz wniosków i śladów szukałem tam gdzie nikt inny nie zaglądał i nie raz owocne to dary przynosiło. – rozmarzył się przez chwile, przypominając sobie łupy wyniesione z nocnych wojaży…
- O rozmowę z którymś z poborców też proszę, jeśli jaki przeżył spotkanie ze zbójem i jest tutaj obecny, jesli nie to prosimy uniżenie o rysopis zbója wszak rycerz lub któryś z poborców z pewnością wygląd Guida opisał.

- Teraz wszak gdy wszystko już chyba wyjaśnione liczymy na maleńki zadatek na poczet przyszłej nagrody. Pieniędzy niestety sporo będzie nam trzeba przelać by do chytrych chłopów monetą przemówić. Znam ja bowiem tych chamów co w uparciu tak wytrwali być potrafią, że ani batożenie ani wsi spalenie niczym nie pomaga a i upór ich wręcz wzmaga.

Książe obrócił się nieswojo, jakby wprost do niego kierowana była ta uwaga, widząc to halling szybko się sprostował.

- Oczywiście nie ma to jak przykładne ukaranie buńczucznych chłopów, po to choćby by ich sąsiedzi nie swawolili tak jak oni. Wszelako dość długo bandzior Guido na wolności przebywa, miał więc czas by chłopów zjednać, tak więc uniżenie ( wraz ze słowami postawę zmienił, znów w głęboki ukłon z czapeczką czyszczącą podłogę) prosimy Waszą Łaskawość o garść złotego wsparcia co by polowanie na gadzinę przyśpieszyć.
Wszako jeno zapomoga mała i rozmowa z lady Augustyną nas już tylko tu trzyma i rad będziem jak najszybciej wole książęcą wypełnić i powrócić tu czym prędzej z głową lub i całym ciałem zbója.


W pozycji takiej dość długo trwał chyba, że książę od razu mu odpowiedzieć raczył, lub gdy kompanion inny przemówił, bo też po próżnicy szkoda mu było plecy zginać.