Daria

Vadiel opadła lekko na oparcie fotela.

- Jak widać mamy podzielone zdania, co było do przewidzenia. Każdy z nas widzi inny sposób na rozpoczęcie tego śledztwa. Ja osobiście też uważam, że skoro chcemy współpracować to powinniśmy troszkę lepiej się poznać. Ponieważ jest nas pięcioro możemy zagłosować, to chyba jakieś fatum z tą cyfrą.
Głosy żeńskiej strony towarzystwa są już chyba znane. Jak na razie mamy dwa do jednego dla poznania się lepiej. A co myślą panowie?
Naprawdę jestem ciekawa, bo z tego, co słyszałam o przedstawicielach waszego Klanu wynika, że nielubicie mówić dużo o sobie i o tym, czym tak naprawdę się zajmujecie.

Powiem jeszcze, że nie wymagam od was abyście przeczytali te akta. Już je sama przejrzałam i myślę, że łatwiej będzie, tak jak zauważył już Paul, gdy opowiem wam pokrótce co zawierają. Potem miałam w planie wysłuchać waszych spostrzeżeń i przemyśleń na temat sprawy. Przeprowadzić dyskusję o tych spostrzeżeniach i w ogóle o sprawie.
A następnie miałam zamiar zabrać was w mniej przytulne, ale bardziej związane ze sprawą miejsce.
Co wy na to?- Dało się odczuć, że niepokoi ją narastający konflikt i, że stara się go zażegnać prostymi rozwiązaniami, wybiegiem w przyszłe plany na dzisiejszą noc i natłokiem słów.
Robiła wrażenie małej dziewczynki próbującej złagodzić spory swoich rodziców. Było w tym coś, co sprawiało, że wyglądała teraz na naiwną, niepoważną i dziecinną. Można by rzec niewinną.