lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - Sesja (Warhammer II edycja) Przynieście mi głowę Guido le Beau.

Yoda · 14-10-2007, 16:58

Gabriela przyjrzała się „lady” Augustynie. Szczerze mówiąc spodziewał się kogoś starszego. Słuchając opisu „strasznego zbója” marzenia o naśladowcy Płomienia pryskały niczym bańka mydlana. „Prostacki wygląd? Zarośnięta twarz? Pniaki zębów? Nie, stanowczo nie dorasta Matthiasowi do pięt. To może i lepiej. Inaczej zaczęłabym się wahać czy ściąć mu tą łepetynę czy nie. A tak nie będzie z tym problemu. Chyba że to było tylko przebranie…nie raczej nie. Przecież żeby musiał mieć swoje. Nie ma co gdybać. Dorwiemy go to się zobaczy.” Poprawiła sobie dekolt i spojrzała na młode dziewczę. „Musiała się urodzić pod szczęśliwą gwiazdą. Ja w jej wieku…ech szkoda gadać. Dobrze że chociaż miałam cudownego ojca. Dał mi go los a zabrali mi go ludzie…”
Gabi współczuła młodej lady. Dziewczyna musiała się nieźle wystraszyć widząc takiego małpoluda w środku nocy. Nic przyjemnego.
Czarnowłosa spostrzegła dwie zalakowane koperty jednak już po chwili papiery znalazły się w małych rączkach niziołka. „Szczwany lis, chce mieć najlepsze karty dla siebie” Gabi rzekła do księcia w myślach powtarzając sobie „Trudno. Raz kozie śmierć. Muszę się o to spytać.”
-Wybacz śmiałość panie ale czy ta „amnestia” obejmuje całą Bretonię? Konkretnie chodzi mi o tereny hrabiny Charlotty. – w jej oczach pojawił się złośliwy błysk. Gabi znała opinię jaka obecnie krążyła o hrabinie w tym kraju. Ostatnio nawet w jakiejś przydrożnej karczmie przypadkiem usłyszała jak jacyś ludzie rozmawiają na temat tego sławetnego zamieszania. „Perukowa afera” – tak został nazwany owy skandal. Gabriela wspominała tamte wydarzenia z lekkim rozbawieniem choć wtedy jakoś nie było jej do śmiechu. Chętnie dowiedziałaby się co tam u hrabiny słychać a jeszcze bardziej chciałaby zobaczyć minę Charlotty podczas najbliższego bankietu. „Stara prukwa, obrzydliwa zołza i wredna suka” – tak Gabi podsumowała hrabinę.

14-10-2007, 16:58	#31
Yoda Reputacja: 1	Gabriela przyjrzała się „lady” Augustynie. Szczerze mówiąc spodziewał się kogoś starszego. Słuchając opisu „strasznego zbója” marzenia o naśladowcy Płomienia pryskały niczym bańka mydlana. „Prostacki wygląd? Zarośnięta twarz? Pniaki zębów? Nie, stanowczo nie dorasta Matthiasowi do pięt. To może i lepiej. Inaczej zaczęłabym się wahać czy ściąć mu tą łepetynę czy nie. A tak nie będzie z tym problemu. Chyba że to było tylko przebranie…nie raczej nie. Przecież żeby musiał mieć swoje. Nie ma co gdybać. Dorwiemy go to się zobaczy.” Poprawiła sobie dekolt i spojrzała na młode dziewczę. „Musiała się urodzić pod szczęśliwą gwiazdą. Ja w jej wieku…ech szkoda gadać. Dobrze że chociaż miałam cudownego ojca. Dał mi go los a zabrali mi go ludzie…” Gabi współczuła młodej lady. Dziewczyna musiała się nieźle wystraszyć widząc takiego małpoluda w środku nocy. Nic przyjemnego. Czarnowłosa spostrzegła dwie zalakowane koperty jednak już po chwili papiery znalazły się w małych rączkach niziołka. „Szczwany lis, chce mieć najlepsze karty dla siebie” Gabi rzekła do księcia w myślach powtarzając sobie „Trudno. Raz kozie śmierć. Muszę się o to spytać.” -Wybacz śmiałość panie ale czy ta „amnestia” obejmuje całą Bretonię? Konkretnie chodzi mi o tereny hrabiny Charlotty. – w jej oczach pojawił się złośliwy błysk. Gabi znała opinię jaka obecnie krążyła o hrabinie w tym kraju. Ostatnio nawet w jakiejś przydrożnej karczmie przypadkiem usłyszała jak jacyś ludzie rozmawiają na temat tego sławetnego zamieszania. „Perukowa afera” – tak został nazwany owy skandal. Gabriela wspominała tamte wydarzenia z lekkim rozbawieniem choć wtedy jakoś nie było jej do śmiechu. Chętnie dowiedziałaby się co tam u hrabiny słychać a jeszcze bardziej chciałaby zobaczyć minę Charlotty podczas najbliższego bankietu. „Stara prukwa, obrzydliwa zołza i wredna suka” – tak Gabi podsumowała hrabinę. __________________ Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere - Albert Einstein Problemy z komputerem i Internetem – przepraszam wszystkich. Wkrótce się odezwę.