Cytat:
Napisał Kokesz  No cóż... Ja nie jestem w stanie wytłumaczyć swojej rodzinie że rpgi to nie bajki (tak to określa moja mama a za nią moje siostry). Co ciekawe rpgami zainteresowali mnie moi bracia cioteczni z Elbląga (są ode mnie starsi i już się ożenili). Co jest w tym ciekawego? Mianowicie to, że w ich przypadku dla mojej mamy to jest normalne hobby. Ja natomiast bawię się i czytam jakieś bajki zamiast się uczyć.
Jeśli chodzi o znajomych to jest słabo. Mieszkam w małym mieście, w Ornecie. Próbowałem kiedyś zachęcić swoich znajomych z podwórka, ale sam byłem mało doświadczony i nic z tego nie wyszło. Jeśli chodzi o szkołę i studia to określiłbym siebie jako ARPG - Anonimowego RPGowca. Nie obnoszę się z tym za bardzo dlatego nie wielu wie, że lubię rpgi. Dlaczego tak jest? Nie wiem. Może to instynkt samozachowawczy, może podświadomie boję się reakcji otoczenia?
Ale nikt przynajmniej nie nazwał mnie satanistą raczej dzieciakiem. |
Nie ukrywaj się ze swoimi zainteresowaniami jeśli chcesz znaleźć nowych graczy bądź MG. Po prostu ukaż im uroki. Wyjaśnij opowiedz jak wygląda typowa rozgrywka. Może znajdziesz kogoś chętnego. Warto spróbować. Ja poprowadziłem parę takich rozgrywek w szkole. I poznałem się na niektórych. I też trochę na swoich rozgrywkach. Są trochę za ostre. Na wstępie kolegę przeniosłem na bagno zamglone. Gdzie pierwszym spotkanym był czart, który rozwiał się w ciemnościach kiedy chciał przez niego przejść.
Efekt był taki że kolega miał w nocy koszmary i spokojnie sobie nie pospał. Odtąd prowadziłem spokojniejsze rozgrywki... I znalazłem też paru potencjalnych graczy. Ale niestety teraz jest maturalna klasa i nie pogram z nimi. Jeden pisze książki kryminały thrillery i horrory i jest w tym naprawdę dobry. Drugi to fantasta jak ja. Ale jesteśmy 3 ograniczeni czasowo. Niestety...