Mira

Wraz z pojawieniem się damy, która przedstawiła się podróżnym jako Irena Elizabeth Kasiopoli, miny strażników zrzedły. Wszyscy jak jeden mąż stracili rezon i wyglądali na zakłopotanych, szczególnie, gdy dziwni goście zaczęli raczyć się z Toreadorką grzecznościami, właściwymi dla dworskiej etykiety. To było coś obcego i niezwykłego dla hardych wojaków.

Wtem potężny wstrząs góry spowodował, że wszyscy przylgnęli do ziemi lub stoku, by uniknąć niechybnego stoczenia się w przepaść. Dopiero teraz blasku całego splotu piorunów, który spowił okolicę jasnym światłem, Kainici zauważyli, iż wzniesienie, na którym się znajdowali, ma tak naprawdę dwa szczyty. Wyglądało na to, że przedziwna góra uwieńczona została porożem, przywodzącym na myśl to, zdobiące głowę byka, z których na jednym właśnie osadzony był zamek Tepesa. A między rogami...

Ogromny snop pyłu i dymu buchnął w górę z pomiędzy wierzchołków. Każdy z zebranych poczuł jego piekący żar na obliczu, a i nie tylko.

- Aaaa!!!

Straszliwy krzyk wyrwał się z gardła Marcela, gdyż jako pewny siebie i swej postury, nie odskoczył we właściwym czasie jak najdalej od przepaści, przez co gorąca para poparzyła jego i tak już poraniona od słońca rękę.
Wielki Brujah nie tyle może ryknął z bólu, co z zaskoczenia.

- Uwaga! Pod nami jest lawa! – krzyknął dowódca straży, „nieco” po fakcie.

Widać jednak wybuch był jednorazowy. Po chwili dym rozpłynął się do postaci gęstej mgły, a drżenie ziemi niemal całkiem ustąpiło.

Już bez zbednych rozmów wędrowcy w otoczeniu strażników, udali się za swoją gospodynią do zamku.

Co ich tam spotkało?

Nigdy się nie dowiecie.

 

__________________
Konto zawieszone.