| Hellena szczerze współczuła młodziutkiej księżnej. Nie ważne jaka rola jej przypadała, nie zasługiwała na to. Spojrzała na młoda twarz, która nie potrafiła ukryć przestrachu jaki ogarniał dziewczynę.
"Księżna jak mało kto powinna doskonale ukrywać emocje. Ta nie umiała. Chociaż nie ma co się dziwić, przecież to jeszcze dziecko."
Kobieta żałowała, że nie zna etykiety, gdyż chętnie porozmawiała by z księżną, jednak nie w obecności całej reszty, lecz sam na sam. Poprzedni wybuch ich gospodarza, skierowany bezpośrednio w jej kierunku sprawił, że nie chciała ryzykować niepotrzebnie. Zwłaszcza, że nie zanosiło się aby miała jakiekolwiek szanse powodzenia.
Jedno było pewne, książę nie tylko nie mówi im wszystkiego, ale chce wręcz przed nimi coś zataić. Z jednej strony, nie było to ważne. Z drugiej, potęgowanej przez niechęć do księcia, Hellena chciała wiedzieć o co tu chodzi, aby wybrać właściwą drogę. |