| Ten wieczór zapowiadał się koszmarnie. Towarzystwo niedopisywało. Vadiel i Patrizia były nawet ciekawymi osobami, ale poznawanie Tremerów nie leżało w naturze Mirandy. Zwykła unikać ich jak ognia piekielnego. Musiała dać sobie jakoś radę ze względu na tą sprawę. Była najwidoczniej dobrze zmotywowana.
Nie odzywała się prawie w ogóle, nie było takiej potrzeby. Gdy dwóch męzczyzn przywitało ich przy samochodzie, Mirze poprawił się humor. Byli tacy naturalni i prawdziwi, to było urocze. Przywitała ich uśmiechem, potem ulokowała się w samochodzie i oczywiście zapięła pasy.
Nie była przekonana co do tej wizyty w kostnicy. Uważała, że zwłoki zwyczajnie nie mogą już nic "powiedzieć". Nie znała się kompletnie na tych sprawach, więc też nie zamierzała wnosić swoich sprzeciwów. |