| Wolfgang świeży i pachnący dziarskim krokiem szedł całą drogę aż do Placu Broni. Pożegnał Chloe i poszedł z resztą towarzyszy do tablicy ogłoszeń wiszącej niedaleko pałacu. Jedna z ważniejszych budowli nie przyciągnęła nawet jego uwagi. Jednak Wolf widząc poruszenie wśród najemników i przekup zaczął słuchać żaka. „Obowiązek zgłoszenia swojej tożsamości?! Niech to szlag! Te cholerne formalności są wszędzie! Nie mam teraz na to czasu” - myślał
Wolfgang rzekł do Celahira i Otta
-Jakoś nie bardzo mam ochotę iść teraz do jakiegoś skryby i zaszczycać go swoją osobą. Niech to szlag! Ty Celahirze masz szczęście. Ominie cię ta wątpliwa przyjemność. Otto, co robimy? Hmm… „Rychło” można różnie rozumieć, nie sądzisz? –spojrzał na najemnika swoimi różnokolorowymi oczami.
-W końcu dopiero wczoraj przybyliśmy do Middenheim. Możemy pójść do garnizonu dziś po obiedzie lub jutro z rana. Poza tym warto byłoby wspomnieć o tym Liliwanderowi. Szczerze mówiąc mam dziś inne plany niż załatwianie formalności i bezwartościowych świstków papieru.
Wolf myślał o Susi. Chyba los lub bogowie (w których Wolfgang nie wierzył) nie chcieli umożliwić im spotkania. Wolf musiał ją zobaczyć. Choćby z ukrycia. Jednak nawet krótka rozmowa byłaby jak balsam dla jego niespokojnej duszy. Nic go nie powstrzyma. Wolfgang Drakenswald nie poddaje się tak łatwo!
-Nie wiem jak ty Otto ale ja spełnię swój „obowiązek” trochę później. Celahirze czy mógłbyś wskazać mi dalszą drogę? Byłbym ci niezmiernie wdzięczny. Chyba że mógłbyś mnie tam doprowadzić osobiście.
Wolfgang był gotów do drogi. Czekał tylko na opinię Otta oraz Celahira.
__________________
Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere - Albert Einstein
Problemy z komputerem i Internetem – przepraszam wszystkich. Wkrótce się odezwę. |