| Bestia biegła za Iondhenem, gdy towarzysze sierżanta podejmowali różne środki, by ją ubić. Potwór uniknąłby lecącego głazu Thalmira, gdyby nie został porażony kolejnym piorunem Lothara. Błyskawica zatrzyamała zwierzę, które zawyło. Następnie głaz przygniótł stwora do ziemii. Poczwara jęczała, dopóki nie została dobita przez Roda - ostatnim uczuciem efektu ubocznego badań szalonego alchemika był przeszywający ból. Pewnym pchnięciem miecza Roderick przebił serce bestii. Do martwej poczwary podszedł Trhein i z pomocą swojego miecza odciął łeb.
-Niedużo wiemy o tym... czymś. Pewne są dwie rzeczy: bestia jest niebezpieczna i będzie naszym najbliższym posiłkiem.
W tym czasie Jadarit próbowała zatamować krwawienie z poważnej rany u konającego Kerende. Elf skonał na jej kolanach. Zamknęła mu powieki, przykryła twarz chustką i powiedziała do Lothara:
-Przykro mi, ale twój przyjaciel... jest w lepszym miejscu.
__________________
Zasadniczo chciałbym przeprosić za tę manierę, jeśli kogoś ona razi w oczy... ;P |