| Cóż za ból...
Głowa pękała piekielnemu. Piekielna to ta magia, pomyślał. Jakże w tej chwili przeklinał swój nierozsądek, jak nigdy wcześniej.
-Ciekawe ilu zabiłem- mruknął i aż nie mógł przez chwile uwierzyć w własną pyche, zastanawia się nad tym w takim momencie? Wstał i rozejrzał się po więzieniu. Po głowie krążyła mu myśl o uratowaniu się z tej komnaty, ale także co z resztą drużyny. Ten Serafin gdyby miał odrobine więcej oleju w głowie niż ja, mógł uciekać i pomóc Orlicie i Kruczynowi w uratowaniu mnie, albo chociaż lecieć dalej i uratować artefakty, a nie dać się złapać jakiemuś lordowi idiocie. Ileżonby dał za jedno starcie z tym durnym władcą, obdarłby go ze skóry. Wtem jedna myśl przeszła przez umysł Pailukasa doprowadzając go do białej gorączki. "Czar Zniewolenia". Zaczął bez namysłu uderzać w drzwi komnaty. Z całej siły walił swoimi wielkimi łapami, drapał pazurami, dziobem. Zaczął skakać ze złości po komnacie, szybko się jednak uspokoił. Trzeba racjonalnie myśleć. Jeszcze raz obejrzał się po pokoju sprawdzając co mu może się przydać. |