lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

mataichi · 28-10-2007, 21:09

Karol Lipiński

Zlustrował wzrokiem nowoprzybyłego wampira, ale jego dosyć ekstrawagancki wygląd nie zrobił na nim najmniejszego wrażenia. Za to jego przemowa wręcz przeciwnie, Karolowi spodobała się barwa głosu kainity, lecz nie to skupiło jego uwagę. Archont z jednej strony chwalił ich za kompetencje i umiejętności, które posiadają a z drugiej strony zaczął im tłumaczyć podstawowe rzeczy jakby byli małymi dziećmi…bardzo irytowało to Lipińskiego.

Kolejny zadufany w sobie bufon do kolekcji…podsumował w myślach wystąpienie Antonina zerkając jednocześnie na Księcia. Omal ni wybuchnął śmiechem, na szczęście jego długi szal idealnie zasłonił usta, usilnie walczące z nagłym napadem wesołości.

- Nazywam się Karol Lipiński – lekko skłonił się Nosferatu - również chciałbym wyrazić ile nieskrywanej… radości sprawia mi poznanie pańskiej osoby. – Cóż może i skrywanej za szalem, ale mniejsza o to…z wielką wprawą Karol modulował swój głos tak, aby brzmiał jak najbardziej naturalnie.

– Tak samo jak Książe pragnę wyrazić nadzieję na owocną współprace na linii Archont – Rada miasta. Rzeczywiście… – popatrzył się rozbawiony na Roberta, który nie wyglądał już na tak pewnego siebie. Najwyraźniej zjawienie się Archonta tak na niego zadziałało…tak przynajmniej przypuszczał Nosferatu.-…ze względów między innymi bezpieczeństwa postanowiliśmy nie organizować większego powitania na lotnisku czego ja byłem pomysłodawcą. Przekonałem pozostałych, że było to najbezpieczniejsze wyjście. – Nie miał najmniejszej ochoty, aby ta osoba dowiedziała się o wewnętrznych kłótniach pomiędzy kainitami, co pokazałoby tylko ich wewnętrzną słabość. Miał nadzieje, że tego drobnego kłamstewka nikt nie poczyta za obrazę.

-Tymczasem proszę wybaczyć, ale obowiązki wzywają – mrugnął tyko porozumiewawczo w kierunku Briana. Czas sprawdzić co słychać w ich nowym domu.

28-10-2007, 21:09	#40
mataichi Reputacja: 1	Karol Lipiński Zlustrował wzrokiem nowoprzybyłego wampira, ale jego dosyć ekstrawagancki wygląd nie zrobił na nim najmniejszego wrażenia. Za to jego przemowa wręcz przeciwnie, Karolowi spodobała się barwa głosu kainity, lecz nie to skupiło jego uwagę. Archont z jednej strony chwalił ich za kompetencje i umiejętności, które posiadają a z drugiej strony zaczął im tłumaczyć podstawowe rzeczy jakby byli małymi dziećmi…bardzo irytowało to Lipińskiego. Kolejny zadufany w sobie bufon do kolekcji…podsumował w myślach wystąpienie Antonina zerkając jednocześnie na Księcia. Omal ni wybuchnął śmiechem, na szczęście jego długi szal idealnie zasłonił usta, usilnie walczące z nagłym napadem wesołości. - Nazywam się Karol Lipiński – lekko skłonił się Nosferatu - również chciałbym wyrazić ile nieskrywanej… radości sprawia mi poznanie pańskiej osoby. – Cóż może i skrywanej za szalem, ale mniejsza o to…z wielką wprawą Karol modulował swój głos tak, aby brzmiał jak najbardziej naturalnie. – Tak samo jak Książe pragnę wyrazić nadzieję na owocną współprace na linii Archont – Rada miasta. Rzeczywiście… – popatrzył się rozbawiony na Roberta, który nie wyglądał już na tak pewnego siebie. Najwyraźniej zjawienie się Archonta tak na niego zadziałało…tak przynajmniej przypuszczał Nosferatu.-…ze względów między innymi bezpieczeństwa postanowiliśmy nie organizować większego powitania na lotnisku czego ja byłem pomysłodawcą. Przekonałem pozostałych, że było to najbezpieczniejsze wyjście. – Nie miał najmniejszej ochoty, aby ta osoba dowiedziała się o wewnętrznych kłótniach pomiędzy kainitami, co pokazałoby tylko ich wewnętrzną słabość. Miał nadzieje, że tego drobnego kłamstewka nikt nie poczyta za obrazę. -Tymczasem proszę wybaczyć, ale obowiązki wzywają – mrugnął tyko porozumiewawczo w kierunku Briana. Czas sprawdzić co słychać w ich nowym domu.