Przede wszystkim prawie nie ma tu czego oceniać - powinieneś wkleić całość. Poza tym dziwi mnie sam główny bohater. Z początku wydaje się to być chłopiec poniżej lat pięciu(idzie do lasu bez celu, ciekawość jest u niego silniejsza niż strach, używanie zdrobnienia - Piotruś), następnie zaś okazuje się, że malec potrafi już czytać, zna na pamięć rockowe kawałki i co najdziwniejsze - puka komuś do drzwi z bronią w ręku. Koncepcja trochę wyświechtana i pachnie Jasiem i Małgosią.Moja rada? Postaraj się czytelnika zaskoczyć. Jedyne co się udaje bez elementu zaskoczenia to filmy.To Twoja koncepcja - ja się w to nie mieszam. Nie będę ci prawił morałów, jak mi to czyni Arango. Nie twierdzę, że w następnych częściach to się nie rozwinie. Mogę tylko sugerować i to czynię
. Zawsze byłem dobry w doradzaniu.