| Erica podziękowała Rudiger’owi za okazaną pomoc. Zaprowadziła konia do przy karczemnej stajni, odwiązując od siodła swojego konia swój plecak. Sztylet włożyła do cholewki buta, tak na wszelki wypadek. Nigdy nie mogła być pewna, co za ochlapus będzie chciał się do niej przysiąść i „pokonwersować” wbrew jej woli. Powolnym krokiem przekroczyła próg karczmy. Nastała krępująca cisza, jaka zawsze nastaje, gdy ktoś nowy pojawi się w drzwiach. Chrząknęła lekko zdejmując kaptur z głowy, pokazując swoją łysinę.
„Rince, Rince Tainefelt… tylko, który to?” – popatrzyła na twarze zgromadzonych tutaj mężczyzn. Każdy z nich mógłby być tym człowiekiem, jednak Erica czuła, że to musi być któryś z nich. Niepewnym krokiem podeszła do stolika pod ścianą, i usiadła przy nim, pokładając obok swoje rzeczy. Liczyła na to, że któryś z nich podejdzie do niej i przedstawi się jako ten Rince Tainefelt. |