Borsuk walczył o mównicę
Co go z niej wciąż wypychano
Na mówienie miał on chcicę
Nie chciał, by go zagadano

Chwila, moment! Nienormalne!
Zerwał nagle się do krzyku.
Dla każdego coś? Fatalne!
Utopimy się w ryzyku!

Tak się nie da, że dla kury
Będzie więcej niż dla psa
Że ten, który ma pazury
Pierwszy się do michy pcha

Trzeba kogoś nie z układu
Kogoś, kto tu jest bez braci
Trzeba polityce składu
Nie łeb ścinać jak ci kaci!

Jam jest borsuk tu jedyny!
Nie ma poza mną innego
Ja wprowadzę was na szyny
Od pociągu pospiesznego!

Będziem pędzić jak wagony
Dalej, ku ideom wzniosłym
Każdy będzie uraczony
Moim planem bardzo rosłym

Dajcie tylko jedną próbę
Ja każdego z was wysłucham
Ominiecie ze mną zgubę
Bo ja zawsze w zimne dmucham!