| Gdy Lou stała tak oparta o ścianę Peter zawiesił na niej swój wzrok. Na chwilę zamknął oczy. To właśnie ta dziewczyna była dla niego największą zagadką. Przez myśli przebiegło parę obrazów. Peter ponownie spojrzał na Lou.
Aż dziw bierze, że wszystkie były... normalne. - Chłopak uśmiechnął się sam do siebie.
Spokojnym wzrokiem rozglądał się po sali. O dziwo nikt z obecnych nie wydawał się zestresowany.
Karierowicz, bufon, młody mnich, pani zagadka, jakaś młoda cizia... cholera.
Peter miał już dosyć czekania, nie czuł ochoty na dalszą rozmowę z nowym partnerem. Po prostu chciał już stąd wyjść. Wolał poznawać ludzi przy piwie, wtedy byli bardziej otwarci.
Dziewczyna wybrała dobry klub. - Peter znów spojrzał na Lou, tym razem jednak zawiesił się na dobre. Patrząc na twarz młodej azjatki odleciał w swój świat. O jego mózg obiło się parę obrazów.
Deja vu - cholerny błąd matrixa. To nie oznacza nic dobrego.
Na twarzy chłopaka znów pojawił się uśmiech. Przed oczy powrócił obraz opierającej się dziewczyny.
Co za dzień. - Peter myślał odprowadzając wzrok z ciała Lou, rozglądał się po innych obecnych na sali, a czekanie doskwierało mu coraz bardziej.
Dajcie mi kawy...
__________________
Mess with the best, Die like the rest! |