Możliwe, że mam pecha... Tu przyszło mu na myśl jak ostatnio nie mógł nigdzie dostać amunicji za uczciwą cenę. Po krótkiej, zauważalnej chwili zamyślenia mówił dalej, przerywając od czasu do czasu żeby kaszlnąć.
Musiała to być naprawdę pilna sprawa... to znaczy... bo widzisz, nie chcę cię pouczać, ale wyruszanie bez odpowiedznich zapasów jest... no... głupie ? Tu spojrzał na Luciuas czy aby go przypadkiem niezamierzenie nie uraził.
Dobrze żeśmy się spotkali bo mi jakoś samemu się źle szło, nie wiem czemu... No ale nieważne. Tu jakby powróciła do jego głosu ta sama radość, którą można było wyczuć na początku rozmowy.
Sam musisz przyznać, że łatwo nie było ze skorpianami, bestie z goła nieobliczalne. Nie wiedział jak zareagować po tym jak Lucius stwierdził, że dałby sobie rade z nimi. Na przemian stawały mu przed oczami obrazy ciał (tu próbował umieścić Luciusa) rozerwanych przez te drapieżniki, a liczne ścierwa skorpionów i Luciusa jako nieustrasznowgo myśliwego. Jakby miał obstawiać to bliżesza mu się wydaje 'pierwsza wersja'.
Ja podażam z The Den.
Soli czemu ty piszesz do mojej postaci Ty, Ciebie, itp z wielkiej litery ? :P
Ona się nie obrazi jak napiszesz z małej. 