dziobon

Widząc więźniów Antoni bez wahania opowiedział się za wyzwoleniem ich. Co raz bardziej nie pasowały mu te zimne podziemia. Jak najszybciej chciał z nich wyjść i ponownie odetchnąć świeżym powietrzem. Dopóki nie zauważyli krasnoludów myślał, że utknie tu na dobra. A tu takie szczęście - architekci tych lochów. - Głusi jesteście ludzi i ślepi? Przecież są to jak mówili architekci! Brać ich zaraz i wyjmować, przecież wskażą nam drogą na zewnątrz i sami zostaną uratowani. Nas tu parunastu a ich tylko trzech. Jakby stawiali opór to i tak nic nie wskórają - powiedział Antoni pokazując kompanom, że jest po stronie uwięzionych.

 

__________________
"Za stodołą, gdzieś na płocie,
kogut gromko pieje,
zaraz przyjdę, miła do cię,
tylko się odleję" - A.Sapkowski "Coś się kończy, coś zaczyna"