| Steve siedział spokojnie, głaszcząc zdenerwowanego wilka. Dookoła trwała regularna sieka, a on nie miał zamiaru stracić w niej życia. Nigdy nie miał. Intrygowało go, czy facet z wyrzutnią odszedł w niebyt, ale nie mógł się wychylić za bardzo. Bał się. Prawdę mówiąc, cały czas myślał, czy wyjdzie z tego cały, bez uszczerbku na zdrowiu. Widok klechy pogrążonego całkowicie w swoim żywiole, który leżał obok niego napawał go jednak pewną nadzieją. Ilekroć jakieś pociski odbijały się od blachy wozu, albo rykoszetowały od kamieni, za którymi pokryli się jego towarzysze, miał ochotę bardziej przylec do ziemi, wręcz zostać przez nią pochłoniętą. Jednak cała ta gęsta atmosfera powodowała, że nie mógł się ruszyć, nawet nie chciał. Coraz mocniej wtulał swoją dłoń w szorstką sierść Arukarda, bawiąc się jego włosami, zaplątując wokół swoich palców. Siedział tak cały czas. |