| Blanka potrząsnęła głową z niedowierzaniem. Policja zamieszana?? jakim cudem Policja może być zamieszana w sprawę strzelaniny w sklepie w sposób inny, niż właściwy Policji? Widocznie dziewczyny wiedziały, zaobserwowały coś więcej.
Należało sie z nimi spotkać jak najszybciej... Uwagę o randkach blanka puściła mimo uszu.
- W porządku. Spotkamy się na poście. jeśli nie uda sie Wam zgubić tego cygana, nie zatrzymujcie się przy mnie, idźcie dalej, ja się nim zajmę. Opisz mi go jeszcze w miarę możliwości, żebym wiedziała dokładnie, który to. Acha, będę raczej sama...
- odpowiedziała, spoglądając przez okno. Most faktycznie był wyraźnie widoczny. Sonia wybrała dobre miejsce...
Wysłuchała jeszcze pobieżnego opisu tego faceta, który ponoć je śledził, i odłożyła słuchawkę.
Pomysł, żeby iść na Policję... One mogły. Fakt napadu, obrona własna, stres, same zgłosiły się na komisariat - mogło by to być poczytane za okoliczność łagodząca. Ale Blanka dobrze wiedziała, ze dla niej okoliczności łagodzących nie będzie. Strzeliła w twarz facetowi z nielegalnej broni. Po całej sprawie z wróbelkiem nikt nie uwierzy, że to był przypadek. Nikt. Nawet jej rodzina, nawet Karolek. Zobaczył by, jak przez ten czas go zwodziła i oszukiwała, że niby dała sobie spokój. Że cały czas polowała na tego gościa. Blanka nie wyobrażała sobie nawet tego, co by jej powiedział, jakby na nią patrzył. Z żalem, z wyrzutem... z bólem, z tą miną zbitego psa, od której zawsze krajało się jej serce. Blanka wolała sie zabić, niż pójść na Policję.
"Mam nadzieję, Wróbelek, ze chociaż Ty jesteś zadowolona..." - szepnęła Blanka, patrząc na zachmurzone niebo za oknem. Ale coś jej mówiło, że przyjaciółka patrzyła na nią z góry bardziej z wyrzutem niż radością. Blanka zamknęła okno i spojrzała na zegarek. Miała jeszcze trochę czasu. Włączyła telewizor, nastawiła na kanał MTV i starała sie nie myśleć...
Co to za cholerny cygan??
__________________
Oto tańczę na Twoim grobie;
Ty, który wyzwałeś mnie od Aniołów... |