| Misia pokręciła główką ze zrezygnowaniem widząc zbliżającą się do niej gromadkę pozostałych dzieci z Alusią na czele. Sztuczka z piłeczką wydała jej się ciekawa. Ale gdy Króliczek pomachał jej łapką i... wpadł w pułapkę, Monisia przełknęła ślinę, a na po plecach przeszedł jej dreszcz. Postanowiła, że będzie trzymać się bliżej Piotrka, ta myśl dodała jej odwagi. To ten chłopiec ją obudził, a podczas podróży przez las wysłuchał jej planu, który w obecnej sytuacji wydawał się zupełnie bez sensu. Pułapek jest tu przecież pod dostatkiem. Położyła dłoń na jego ramieniu i upewniając się, że mu to nie przeszkadza - ruszyła tuż za nim trzymając się blisko niego. Na widok Świnek mina Misi zupełnie już zrzedła. Nie tak to sobie wyobrażała. Nie tak to miało wyglądać... ta kraina rzeczywiście nie jest przyjazna, jeśli nawet trzy małe biedne Świnki wyglądają jak... jak widać.
- Piotrek? - powiedziała do chłopca po cichu próbując zwrócić jego uwagę - Musimy szybko coś wymyślić. Musimy zabić Wilka, bo tak czy inaczej ruszy za nami. A może gdybyśmy faktycznie zostawili otwarte drzwi, tak jak nam kazał, to może wpadłby w te pułapki, jak Króliczek? A nawet jeśli by je przeszedł, to Świnkom udałoby się go zabić? Mają tu różne... narzędzia. Jeśli coś szybko nie zrobimy, to Wilk zje nas wszystkich. |