| Gdy Apsu skończyła się głośno śmiać, łysy dodał swoje trzy grosze.
-Na twoim miejscu nie cieszyłbym się tak. - Spojrzał się na nią, aż dziewczynę ciarki po plecach przeszły.
-Wolę się śmiać, niż rozpaczać- Odparła młoda wiedźma.
Było dość ciepło więc Apsu, rozpięła płaszcz i rzuciła go do szalupy. Jej tunika poddawała się lekkim powiewom morskiego powietrza. Przetarła czoło ręką i cicho nabrała powietrza w usta, po czym ziewnęła, zasłaniając usta rękami złożonymi w koszyczek. Z zainteresowaniem przyglądała się z boku fennowi, lecz zmęczenie dawało swoje znaki. |