| Mai-ah podążyła w ślad za towarzyszami. Przysłuchiwała się jak rozmawiają. Rzuciła nieprzychylnym okiem w stronę Nicholasa i Merica.
Zacni panowie. Wyższa sfera, psia ich mać. - Pomyślała rozzłoszczona. Aż dziw, że raczyli zejść ze swych piedestałów i zaszczycić nas swoją obecnością. Wrrr
Słuchając Vulfgara jej irytacja minęła. Ja go lubię - odkryła ze zdumieniem.
Opowieść o rodzicach krasnoluda sprowadziła na nią falę wspomnień. Myślała o swoich rodzicach i zachowaniu dziadków. Po raz kolejny Mai-ah zaczęła się zastanawiać nad sensem wyruszenia z domu. Podróżuję już tyle dni i żadnego znaku... |