| Rodianina rozbawiła zaistniała sytuacja. W końcu nie często myli się dyplomatę z robotnikiem. Ubogie szaty, tajemnicze zwroty, mistrzu jakiś tam i takiś tam. Dla Navika kojarzyło się to z jakąś dziecięcą zabawą. Nadal starał się wstrzymywać śmiech. Powstrzymał się jednak jeszcze raz.. W końcu należało im okazać szacunek, nie bez powodu Rexes wyzwałby ich na tą misję. Naviko nadal starał się wstrzymywać śmiech.
- Witajcie, na imię mam Naviko. Z tego co wiem, najpierw zaprowadzę was do Rexesa, tam on opowie szczegółowo na czym ma polegać wasza praca. Jutro zaś oprowadzę was po kolonii.
Naviko miał nadzieję, że jedi wybaczą jego ignorancję. Ale nie wiedział co sądzić o ludziach co się ubierają jak ludzie z czasów przed republiki. Coraz bardziej powątpiewał w to, że potrafią posługiwać się jakąś magiczną mocą. Lecz co myśleli o nim. W końcu rodianie na ogół nie mają dobrej reputacji. Sam dobrze wiedział, że przedstawiciele jego rasy żyjący poza Rodią to zwykle wygnańcy, a tym sam przestępcy. Całe życie musiał walczyć z tym stereotypem. Musiał im pokazać, że jego praca jest uczciwa i honorowa.
- Tak więc jeśli macie jakieś pytania to chętnie wam odpowiem. Weźcie swoje bagaże to pokażę wam transport, którym pojedziemy do pałacu. Chodźcie za mną... |