| Nirel przyjrzał się bestii. Nie miał wiele czasu, zanim bestia odzyska wzrok, więc nie miał czasu na studiowanie anatomii potwora, którego widział pierwszy raz. ~ Cóż to za bestia? ~, pomyślał tropiciel. Młodzieniec, wraz ze swymi druhami mieli chwilową przewagę nad bestią i chociaż on sam miał tylko długi miecz i bezwładną lewą rękę, utrudniającą mu ruchy, to jednak bez namysłu postanowił działać. Życie w dziczy nauczyło go wykorzystywać każdą przewagę, jaką udało się zdobyć wojownikowi podczas walki, zanim przeciwnik zdobędzie taką przewagę nad nim. Na tyle, na ile pozwalała mu zraniona lewa ręka, doskoczył do boku potwora wymierzając płaskie pchnięcie w tułów jaszczura. Zamierzał trafić ponad udem, w korpus, gdzie według jego wiedzy z anatomii powinny znajdować się bardzo wrażliwe organy. Jeśli nie zrani jaszczura głęboko, to może chociaż utrudni mu poruszanie się. Miał nadzieję, że chłopcy wykorzystają taką przewagę, gdyż zdawał sobie sprawę z własnej sytuacji i był pewny, że nie będzie mógł stawiać czoła bestii zbyt długo. Obolała rana dawała się we znaki przy każdym ruchu, nie wspominając o takim wysiłku.
__________________
Projektant wie, że osiągnął doskonałość nie wtedy, gdy nie ma już nic więcej do dodania, lecz wówczas, gdy nie ma już nic więcej do odjęcia... |