| Pokój, w którym dzisiaj spałeś nadal jest twój. Nie krępuj się. - odpowiedział ci karczmarz, wracając do polerowania kufli. Nawet nie pociągnął od ciebie opłaty za trunek. Po chwili do karczmy wparowało dwóch zbrojnych. Zanim jeszcze to się stało, karczmarz chwycił się za fraki i wrzucił za kontuar tak, że nie było cię widać.
Dzień dobry, Zweifrich. Nie widziałeś może tutaj czterech osobników? Trzech nieznajomych, jeden kapłan Sigmara. Jakaś szycha. Mamy podstawy uważać, że dopuścili się szeregu przestępstw. - zapytali, rozglądając się po karczmie i trzymając swoje włócznie w pogotowiu.
Niestety, nie widziałem ich. Ale jakbym ich spotkał, mam medalion w pogotowiu. Zapewniam was, że oddam ich w wasze ręce jeżeli się tu zjawią.
Poczułeś, że się pocisz. Dwóch rosłych facetów podeszło do kontuaru i zajrzało pod niego. Jakimś cudem cię nie zauważyli.
Garmit i Ghared
Mijały minuty, a wy staliście bezczynnie. Ulryk zasłaniał dziurę ciężką, dębową klapą. Po chwili usłyszeliście jakieś głosy.
Muszą być tam! Dopadli mnie z tamtej strony.
Spokojnie, Vlad, złapiemy ich...
W oddali zobaczyliście trzy osoby, z czego dwie z długimi na około trzy metry włóczniami. |