| [ukryj="Asmorinne"]-Nic mnie to nie obchodzi - powiedziała Kaena spokojnie i zimno, po czym szybkim ruchem pchnęła szklaną kulę z podwyższenia na którym się znajdowała.
Źrenice czarodzieja niebezpiecznie się zwężyły.
- Ty... - wyszeptał, ale zaraz się opanował. - Zabrać ją do lochu. Za niedługo zmięknie. - W ten oto sposób druidka znów znalazła się w lochu, przykuta do ściany.
Nagle jednak coś się podziało. Druidka wyczuła magię. Ale co było dziwniejsze, potężną dobrą magię. Nie mogła się mylić. Magia elfów. Kaena ujrzała tą samą dziewczynkę, tak samo poobijaną i pokrwawioną, ale biła od niej pewna poświata. Widać było, że z każdą chwilą słabnie. Obeznana z magią druidka szybko zorientowała się, że jest to potężna, elfia magia umysłu.
- Mamy mało czasu... - wyszeptała. - Jestem Nannarl... Jestem tylko złudzeniem. Jestem Nerrlassą. Podczas próby nawiązania połączenia z moją siostrą, ktoś z zewnątrz mi pomógł. Spróbuję cię uwolnić. Proszę, tylko pomóż mi! - Nagle przerażona zaczęła się oglądać. - Ktoś idzie... Podążaj za motylem! - Po tym znikła. Nerrlassa... Elfia wybranka... Druidka dobrze znała moc elfów. Co dziesięć lat rodzi się wybranka, obdarzona wielką mocą umysłu. Opanowują ją jednak dobrze w wieku około 500 lat. Co dziwniejsze, ona była półelfką... Kaena ujrzała, że kajdany ma odpięte. W powietrzu latał mały, różowy motylek. Tylko czy mogła zaufać dziewczynce?[/ukryj]
__________________
A ja niestety nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Co spróbuję coś napisać, nic mi nie wychodzi. Nie mogę się za nic zabrać, chociaż bardzo bym chciała. Nie wiem, co się ze mną dzieje. W najbliższym czasie raczej nic nie napiszę. Przepraszam. |