| | System feudalny:
System feudalny w Królestwie Bissel oparty jest o wasalską przysięgę wierności i posłuszeństwa wobec seniora. Najistotniejszym elementem tego systemu jest „własność ziemska”. Jest ona podstawą i przyczynkiem rodzącego się stosunku zobowiązaniowego pomiędzy seniorem i wasalem. Jej odzwierciedleniem jest również plebejusz. Mówiąc najprościej, najsilniejszy w okolicy Pan ma najwięcej ziemi zamieszkałej przez najwięcej chłopów. Oni wszak, jako podstawa nakładanych podatków, determinują bogactwo swego Pana. Jednak mimo tego, że są podstawowym przedmiotem władzy lennej szlachcica, sami są jedynie prawem zmuszeni do zachowania wierności wobec swego lennika. Nie odbiera się od nich przysiąg a jedynie nakłada obowiązek, którego strzeżenie pozostawia się ich Panom, z tej przyczyny, że jako najniższy stan, plebejski, uznawani są za pozbawionych honoru. Mają jednak obowiązki nałożone przez ich Pana, który egzekwować je może z całą surowością, nawet z użyciem prawa. To ostatnie zazwyczaj konieczne nie jest, albowiem dla chłopa Pańskie słowo prawem. Jedynie podczas ucieczek, na terenach podległych innej władzy, konieczne jest uciekanie się do prawnego aparatu.
Stan rycerski:
Rycerzem się rodzi. Przypadki wyniesienia do godności szlachectwa osób nie mających szlacheckiego pochodzenia, choć się zdarzały, to jednak należą do wypadków arcy rzadkich. Pamiętać również trzeba, że im starszy ród, im więcej pokoleń wstecz szlachcic może wykazać się swoim szlacheckim rodowodem, tym jego ród ma większe poważanie. Bycie szlachcicem zawsze związane jest z posiadaniem tytułu. Bywa, że jeden szlachcic posiada więcej niż jeden tytuł. Najlepszym przykładem jest sam król. Jego Królewska Mość Tristan de Marque, jest wszak również Księciem Ainoru. Jednak zwyczaj nakazuje, by tytułować go znaczniejszym mianem.
Król:
Stoi na szczycie hierarchii społecznej w Bissel. Jest jednak związany dosyć silnie wolą Rady Królewskiej w skład której wchodzą książęta wszystkich dominiów Bissel, hierarcha kościoła Niezwyciężonego, Lord Monetariusz, kanclerz i Pierwszy Namiestnik Trybunału. To właśnie potrzeba odzyskania niezależności sprawiła powołanie wojsk zaciężnych Bissel, które w wojnie o Geoff świętowały tak wielki sukces. Król jednak, było nie było, jest władcą najwyższym w Bissel. To jego wola jest tu prawem. On też jest ostatnią instancją w sporach sądowych, co czasami, sporadycznie, wykorzystywane jest do ochrony poddanych przed niesprawiedliwością szlachty. Nawet tej wymierzanej zgodnie z prawem.
Książe:
Każdym dominium Bissel tj. Ainorem, Senecją, Trzema Graniami, Srebrną Tonią, Rustycją i Thornwardem rządzą udzielni władcy, którzy związani są z Bissel jedynie przysięgą lenną. Oznacza to ni mniej ni więcej, że książę może stanąć przed trybunałem wyłącznie wówczas, kiedy złamie prawo królewskie. Książęta dziedziczą swoją ziemię po swoich przodkach, lecz za każdym razem muszą odnowić przysięgę lenną wobec władcy. Choć formalnie władca może wynieść do godności książęcej dowolną osobę, to jednak nie zdarzyło się, by osadzono na książęcym stolcu kogoś, kogo tradycja nie nakazywała by osadzić. Męski potomek zmarłego, lub jeśli takowych nie ma, to syn pierworodny żeńskiego potomka. Gdy zaś i tych nie stanie, wówczas kolej przypada na rodzeństwo dalsze władcy i jego potomnych. Owa zasada dziedziczenia odnosi się do wszystkich tytułów szlacheckich i ich dziedziczenia. Należy pamiętać również, że tytuł dziedziczy tylko jeden, najstarszy potomek. Pozostali, choć szlachetnie urodzeni i rycerskiego stanu, o ile nie dostaną nadania, nie mają nic.
Baron:
Jest to władca ziemski, który uzyskał nadanie z rąk samego władcy Bissel, Wielkiego Księcia lub zgoła Króla, na terenie księstw. Nie podlega on władzy książęcej a ziemia jego jest wyłączona z książęcej jurysdykcji, podlegając wyłącznie prawu królewskiemu. Takie nadania były jednak zawsze i są po dziś dzień, wielką rzadkością.
Margrabia:
Jest tytułem nadanym honorowo i dożywotnie, ale bez prawa dziedziczenia. Nadawany był zawsze władcom tych ziem, które były najbardziej zagrożone a władza margrabiego pozwalała mu na stosowanie własnej polityki militarnej. Jego zadaniem było utrzymanie a nawet rozszerzenie granic poddanego mu władztwa. Regułą również było, że tytuł margrabiego potwierdzany był na dalszych potomków pierwszego władcy noszącego ten tytuł. Jako, że jego rolą było rozszerzanie granic i obrona już istniejących, jako jedyny władca ma pełne prawo prowadzenia zaciągu i budowania fortec. Tytuł ten nadawany jest przez władcę Bissel, podobnie jak tytuł barona i rządzi się jak i on podobnymi prawami w zakresie niezależności od władzy księstwa w ramach którego się znajduje. By jednak było skuteczne, margrabia musi poza tytułem uzyskać z rąk władcy ziemię, której będzie bronił.
Lord:
Lord jest najmniej znacznym spośród tytułów posiadaczy ziemskich. Określa się tym mianem tych, którzy otrzymali nadanie ziemskie z rąk osoby innej niż Wielki Książe czy Król. Są poddanymi księcia władającego ziemią w której leżą ziemie lorda. Są z nim również związani przysięgą lenną. Wasale barona i margrabiego są również podległymi władzy książęcej, bowiem immunitet ich seniora nie przechodzi na nich. Lordowie są najliczniejszą grupą posiadaczy ziemskich w Bissel.
Rycerz:
Na najniższym poziomie drabiny feudalnej znajdują się rycerze, którzy nie posiadają własnej ziemi a jedynie nazwisko. Zwykle służą swemu seniorowi lub na dworze innego władyki. Czasami oddają się na służbę w kościele zyskując godności kościelne z racji samego urodzenia. Należy pamiętać, że wszyscy szlachcice są rycerzami, choć nazwa ta stosowana jest wyłącznie wobec tych, którzy znajdują się na dole hierarchii feudalnej. Często ci właśnie rycerze przemierzają szlaki w poszukiwaniu wyzwań, które dadzą im sławę, honory a w przyszłości zaowocują nadaniem z rąk jakiegoś seniora, któremu przypodobają się swymi umiejętnościami.
.
__________________
Bielon "Bielon" Bielon |