lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Neuroshima] - Projekt "Eden"

Revan · 23-01-2008, 23:10

Steve przyglądał się temu wszystkiemu z założonymi rękami. Zaraz się zacznie, jednak poznał ten błysk w oku „fałszywego” kapłana. Dla niego wszyscy ludzie, którzy chcieli wpajać ludziom swoje przekonania musieli mieć coś z głowa, ale nie protestował przeciwko obecności Lysandera, był czasami przydatny. Gdyby tylko czasem mniej gadał od rzeczy… Wzmianka o znajomym szeryfa była natomiast wartościową informacją. Osobiście był za tym, aby jak najszybciej się wynieść z miasta, ewentualnie zaszyć w jakiś niedostępny kąt, wiadomym było, że ten cały Connors jest tym, co ich ściga. Co dziwniejsze to było przypadkowe spotkanie, są ściganymi z przypadku… Wątpił jednak, aby to wystarczyło jako jakiś argument w rozmowie z wojskowymi. O ile w ogóle będą chcieli rozmawiać, ukryci za pancernymi drzwiami swoich Humvee.

Gdy kapelan podążył ku temu cwaniaczkowi na skrzynce po warzywach, Steve dotknął jego ramienia.
- Nie warto. Nagadaj mu tak, aby sobie poszedł. Nie próbuj nawet używać broni. – powiedział mu do ucha cichym, miarowym głosem, tak by słyszał to tylko jego odbiorca. Brzydził się przemocą, toteż z niechęcią popatrzył na jego dłoń na głowicy miecza. Odszedł od nich, usiadł na byle jak poskładanym krześle przy ogromnej szpuli po jakiś drutach, cichym gwizdem przywołał swojego wilka do porządku. Nie chciał mieć problemów z tego powodu, chociaż dzięki rozmiarom jego druha wszelkie propozycje wyjścia ograniczały się do nieżyczliwych spojrzeń właściciela przybytku, ewentualnie samych klientów.

Ciekawe, czy nie zmasakrują tego człowieka, zanim zdąży 3 razy wypowiedzieć słowo „Seth”, jak tytułował swojego boga, co z pewnością rozzłościłoby kapelana. Słabe miał nerwy, ale celnie strzelał. Nie chciał być świadkiem śmierci niewinnej osoby, jednak nie chciał też mieć jakichkolwiek spięć pomiędzy członkami drużyny. Wplątali się w zbyt głębokie problemy, by pozwolić sobie na rozdzielenie.

23-01-2008, 23:10	#82
Revan Banned Reputacja: 1	Steve przyglądał się temu wszystkiemu z założonymi rękami. Zaraz się zacznie, jednak poznał ten błysk w oku „fałszywego” kapłana. Dla niego wszyscy ludzie, którzy chcieli wpajać ludziom swoje przekonania musieli mieć coś z głowa, ale nie protestował przeciwko obecności Lysandera, był czasami przydatny. Gdyby tylko czasem mniej gadał od rzeczy… Wzmianka o znajomym szeryfa była natomiast wartościową informacją. Osobiście był za tym, aby jak najszybciej się wynieść z miasta, ewentualnie zaszyć w jakiś niedostępny kąt, wiadomym było, że ten cały Connors jest tym, co ich ściga. Co dziwniejsze to było przypadkowe spotkanie, są ściganymi z przypadku… Wątpił jednak, aby to wystarczyło jako jakiś argument w rozmowie z wojskowymi. O ile w ogóle będą chcieli rozmawiać, ukryci za pancernymi drzwiami swoich Humvee. Gdy kapelan podążył ku temu cwaniaczkowi na skrzynce po warzywach, Steve dotknął jego ramienia. - Nie warto. Nagadaj mu tak, aby sobie poszedł. Nie próbuj nawet używać broni. – powiedział mu do ucha cichym, miarowym głosem, tak by słyszał to tylko jego odbiorca. Brzydził się przemocą, toteż z niechęcią popatrzył na jego dłoń na głowicy miecza. Odszedł od nich, usiadł na byle jak poskładanym krześle przy ogromnej szpuli po jakiś drutach, cichym gwizdem przywołał swojego wilka do porządku. Nie chciał mieć problemów z tego powodu, chociaż dzięki rozmiarom jego druha wszelkie propozycje wyjścia ograniczały się do nieżyczliwych spojrzeń właściciela przybytku, ewentualnie samych klientów. Ciekawe, czy nie zmasakrują tego człowieka, zanim zdąży 3 razy wypowiedzieć słowo „Seth”, jak tytułował swojego boga, co z pewnością rozzłościłoby kapelana. Słabe miał nerwy, ale celnie strzelał. Nie chciał być świadkiem śmierci niewinnej osoby, jednak nie chciał też mieć jakichkolwiek spięć pomiędzy członkami drużyny. Wplątali się w zbyt głębokie problemy, by pozwolić sobie na rozdzielenie.