Eliasz

- Po co się go pytasz? Przecież znasz odpowiedź, na pewno długouche trawojady, łajzy leśne i podgryzacze korzonków.

Elf zaśmiał się lekko z własnej autoironii. Trochę śmiechu rozluźniło całą scenę, która napawała go obrzydzeniem.

- A już tak całkiem serio to pewnie jakieś monstrum, zna się ktoś na szukaniu tropów? Nie to, żeby mi się śpieszyło za maszkarą, ale lepiej będzie dla naszych sumień jeśli tego tak nie zostawimy. Następna śmierć niewinnej osoby, może nawet dziecka, splami nas wszystkich jeśli choć nie spróbujemy odnaleźć maszkary. – spojrzał pytająco na towarzyszy, nie bał się zagrożenia, jego obawy były związane z czymś daleko bardziej odległym niż zwykły śmiertelny żywot – lub jego zakończenie.

Sam również spojrzał na ziemie uznając za niemożliwe, aby przy tylu ranach i krwi, napastnik nie pozostawił jej na ścieżce swej drogi którą uciekł z miejsca mordu.

Elf kazał jednocześnie rozejrzeć się swemu Chowańcowi po okolicy. Z góry mógł dostrzec znacznie więcej, co incydent ze strażnikiem wyraźnie udowadniał. „Agramie rozejrzyj się za czymkolwiek podejrzanym, kimś lub czymś co mogło tak rozpruć leżącego człowieka. Daj mi znać jak tylko coś dostrzeżesz”

Elf również postanowił przyjrzeć się miejscu – spostrzegawczość oraz przebadać magicznie teren – wykrycie magii)