lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Mira · 04-02-2008, 18:04

Nie odtrąciła jego ręki, gdy ocierał łzy z jej policzków. Może po prostu nie zwróciła na to uwagi?

Sonia trzęsła się na całym ciele, jakby w gorączce. Gdy Jerzy – jej ojciec - wsunął w dłoń dziewczyny pistolet, by mogła odebrać mu życie, wysunęła rękę po broń. Wahała się tylko chwilę.

„Ja... zrobię to!”

<<TRZAAASK>>

Z całej siły ręka Soni wybiła broń z dłoni księdza. Ta zaś przeleciała przez mieszkanie, trafiając w lustro, które w odłamkach posypało się na podłogę.

- Czy ty myślisz, że jeden nabój jest w stanie naprawić moje życie? Czy jest on w stanie zbudować mi dom dzieciństwa i unieważnić wszelkie złośliwości, jakich się nasłuchałam przez te lata? Czy ty... Zresztą to nie ma znaczenia... – dziewczyna jakby uspokoiła się i wstała, prostując obolałe ciało. Na jej policzkach wciąż widać było ślady łez.

- To nie ma znaczenia. – powtórzyła po chwili – Tak samo jak ty nie masz znaczenia. Nie uratowałeś mojej matki, nie uratowałeś mego brata... nie jesteś mi już do niczego potrzebny. Potrafię o własnych siłach stąpać po tej przeklętej ziemi.

Po tych patetycznych słowach, młoda Markowska skierowała się w stronę szafki, gdzie leżały papierosy i zapalniczka. Na zwnatrz była już zupełnie spokojna, nie licząc kopniaka, którego wymierzyła w brzuch Cygana.

- Nie gap się... – mruknęła, po czym zapaliła papierosa.

- Chce ktoś szluga? – spytała, wysuwając paczkę w stronę zebranych.

04-02-2008, 18:04	#65
Mira Konto usunięte Reputacja: 1	Nie odtrąciła jego ręki, gdy ocierał łzy z jej policzków. Może po prostu nie zwróciła na to uwagi? Sonia trzęsła się na całym ciele, jakby w gorączce. Gdy Jerzy – jej ojciec - wsunął w dłoń dziewczyny pistolet, by mogła odebrać mu życie, wysunęła rękę po broń. Wahała się tylko chwilę. „Ja... zrobię to!” <<TRZAAASK>> Z całej siły ręka Soni wybiła broń z dłoni księdza. Ta zaś przeleciała przez mieszkanie, trafiając w lustro, które w odłamkach posypało się na podłogę. - Czy ty myślisz, że jeden nabój jest w stanie naprawić moje życie? Czy jest on w stanie zbudować mi dom dzieciństwa i unieważnić wszelkie złośliwości, jakich się nasłuchałam przez te lata? Czy ty... Zresztą to nie ma znaczenia... – dziewczyna jakby uspokoiła się i wstała, prostując obolałe ciało. Na jej policzkach wciąż widać było ślady łez. - To nie ma znaczenia. – powtórzyła po chwili – Tak samo jak ty nie masz znaczenia. Nie uratowałeś mojej matki, nie uratowałeś mego brata... nie jesteś mi już do niczego potrzebny. Potrafię o własnych siłach stąpać po tej przeklętej ziemi. Po tych patetycznych słowach, młoda Markowska skierowała się w stronę szafki, gdzie leżały papierosy i zapalniczka. Na zwnatrz była już zupełnie spokojna, nie licząc kopniaka, którego wymierzyła w brzuch Cygana. - Nie gap się... – mruknęła, po czym zapaliła papierosa. - Chce ktoś szluga? – spytała, wysuwając paczkę w stronę zebranych. __________________ Konto zawieszone. Ostatnio edytowane przez Mira : 04-02-2008 o 18:06.