lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Eliasz · 07-02-2008, 20:04

Felix cieszył się, że znalazł wszystko co potrzebował „ Następnym razem będę przezorniejszy i przywiążę wszystko razem”.

Cała radość zniknęła, gdy okazało się, że jego ulubiony wierzchowiec zaginął. Całe szczęście dostał innego, gdyż nie był pewien czy w takiej nawałnicy śniegu daleko by zaszedł. Dziękował wszystkim znanym mu bogom za cudowne odnalezienie zbiegłych koni, bał się, że będą nie do odnalezienia.

Nadzorował proces łatania ran, jednocześnie rozgrzewając się przy ogniu. Takiego mrozu nie pamiętał od czasów burzy chaosu, gdy mieszkańcy miasta nie mieli już czym palić, aby rozgrzać domostwa.

Rum Piony fantastycznie rozgrzewał ciało, gdyby Felix miał go więcej z pewnością przy tej wyprawie zostałby alkoholikiem, miał bowiem ochotę cały czas rozgrzewać się trunkiem. Jako medyk wiedział jednak, że takie rozgrzanie jest chwilowe i łatwo można przedobrzyć, by później zamarznąć na skutek gwałtownego obniżenia temperatury ciała.

- Jak to mawiał mój dobry przyjaciel podczas oblężenia:

„Jeśli masz problem, który da się rozwiązać to po co się martwić?
Jeśli masz problem którego nie sposób rozwiązać to na cóż się martwić?”

Felix nie martwił się, stanica powinna być przygotowana na zimę, powinny znajdować się tam zapasy, którymi uzupełnią swoje i dotrą do wsi. Po drodze warto by jednak rozejrzeć się za zwierzyną, aby choć w części uzupełnić własne zapasy. Może jakieś sidła zastawiane na noc? Byle nie wróciła ta okropna pogoda, bo w takich warunkach z łowów będą nici.

- Panie sierżancie, może w drodze do stanicy zapolujemy na jakąś zwierzynę? Moglibyśmy też na czas noclegu pozakładać jakieś sidła, a nóż złapie się jakaś zwierzyna?

[Rzut w Kostnicy: 41], [Rzut w Kostnicy: 25]

07-02-2008, 20:04	#31
Eliasz Reputacja: 1	Felix cieszył się, że znalazł wszystko co potrzebował „ Następnym razem będę przezorniejszy i przywiążę wszystko razem”. Cała radość zniknęła, gdy okazało się, że jego ulubiony wierzchowiec zaginął. Całe szczęście dostał innego, gdyż nie był pewien czy w takiej nawałnicy śniegu daleko by zaszedł. Dziękował wszystkim znanym mu bogom za cudowne odnalezienie zbiegłych koni, bał się, że będą nie do odnalezienia. Nadzorował proces łatania ran, jednocześnie rozgrzewając się przy ogniu. Takiego mrozu nie pamiętał od czasów burzy chaosu, gdy mieszkańcy miasta nie mieli już czym palić, aby rozgrzać domostwa. Rum Piony fantastycznie rozgrzewał ciało, gdyby Felix miał go więcej z pewnością przy tej wyprawie zostałby alkoholikiem, miał bowiem ochotę cały czas rozgrzewać się trunkiem. Jako medyk wiedział jednak, że takie rozgrzanie jest chwilowe i łatwo można przedobrzyć, by później zamarznąć na skutek gwałtownego obniżenia temperatury ciała. - Jak to mawiał mój dobry przyjaciel podczas oblężenia: „Jeśli masz problem, który da się rozwiązać to po co się martwić? Jeśli masz problem którego nie sposób rozwiązać to na cóż się martwić?” Felix nie martwił się, stanica powinna być przygotowana na zimę, powinny znajdować się tam zapasy, którymi uzupełnią swoje i dotrą do wsi. Po drodze warto by jednak rozejrzeć się za zwierzyną, aby choć w części uzupełnić własne zapasy. Może jakieś sidła zastawiane na noc? Byle nie wróciła ta okropna pogoda, bo w takich warunkach z łowów będą nici. - Panie sierżancie, może w drodze do stanicy zapolujemy na jakąś zwierzynę? Moglibyśmy też na czas noclegu pozakładać jakieś sidła, a nóż złapie się jakaś zwierzyna? [Rzut w Kostnicy: 41], [Rzut w Kostnicy: 25] Ostatnio edytowane przez Eliasz : 07-02-2008 o 23:20.