| Michaś
-Przepraszam Cię – zwrócił się do Kuby – myliłem się, nie jesteś tchórzem, jesteś tylko zwykłym samolubem, który naoglądał się za dużo bajek. Ale powiem Ci, że to nie jest bajka, ani sen, w którym nic nam się nie może stać złego. Możemy tutaj liczyć tylko na siebie i wzajemną pomoc…
Chłopak wyraźnie spoważniał, wbił wzrok w rozmówce i już nie podnosząc głosu ciągnął spokojnie.
-A twoje umowy możesz sobie wsadzić…ty je zawarłeś, więc ty je przestrzegaj. Nie zabije świnek, choć na to zasłużyły jednakże nie zgodzę się żeby zostawić je w spokoju. – w środku chłopczyk robił sobie co raz większe wyrzuty z powodu pociągnięcia za spust, lecz wiedział w głębi duszy, że postąpił słusznie. – „To może jest oznaka dorosłości, podejmowanie trudnych nie zawsze przyjemnych decyzji”
-Zastanów się przez chwile i pomyśl co byś zrobił gdyby ktoś z nas padł ofiarą wdzięczności tych potworów? Ja im nie ufam, od początku nas okłamywały. Zamurujmy im wejście niech razem z Wilkiem kiszą się w swojej zagrodzie. Na nic więcej nie zasłużyli i zrobię to z waszą pomocą bądź bez niej. Ale bądź spokojny żaden włosek nie spadnie z głowy ani jednej śwince. I jeszcze jedno, ja nie kieruje się pragnieniem zemsty tylko troską o innych, warto czasami popatrzyć dalej niż wyłącznie na czubek swojego nosa.
Głosujmy! |