No, na takim WoDzie się wychowałem  . Sam też kontynuuję tą tradycję tworzenia kampanii. Wychodzę z założenia, że jeśli jest solidne tło z określonymi zależnościami i osobami i solidna postać ze zdeterminowanymi cechami charakteru, celami, lękami i sympatiami, to między nimi na pewno będzie zachodziło jakieś tarcie. Np. Wampirów jest na tyle niewiele, że żaden z nich nie może żyć sobie spokojnie poza ich polityką. Podczas mojej pierwszej sesji w Wampira po raz pierwszy naprawdę zobaczyłem, że w RPG da się robić sesje "Intryganckie" które dają o wiele więcej frajdy niż walka. Można tu mieć siłę polityczną i autentyczną potęgę, tak ze względu na wpływy jak i ze względu na możliwości Dyscyplin.
__________________
Nie chcę ukojenia, które mogłoby mi odebrać skruchę, nie pragnę uniesień, które wbiłyby mnie w pychę. Nie wszystko, co wzniosłe, jest święte, nie wszystko co słodkie - dobre, nie wszystko co upragnione - czyste, nie wszystko co drogie - miłe Bogu. |