| Alisa przyglądała się zebranym. Było pewne że zarówno historia "wielkiego pana rycerza", jak i dodatek w postaci słów tego drugiego mężczyzny były kłamstwem. I to kłamstwem w które ciężko było by uwierzyć nawet głupowatemu dzieciakowi nazywanemu księciem, jak i wronie w postaci księdza. Nawet tak ograniczeni ludzie jak oni musieli, przynajmniej wątpić w tak głupią historyjkę. Kobieta przez chwilę walczyła z dość perwersyjną ochotą "wydania" całej sprawy na światło, ale doszła do wniosku że skończyło by się to dość nieprzyjemnie. Czas by i ona włączyła się do akcji : "Uratujmy idiotę przed szafotem ".
Ah, zaiste prawdę rzeczecie mości rycerzu. Przeklinam słabość mej kobiecej i ograniczonej pamięci. Po tym jak żescie zwrócili moją uwagę na fakt iż owy osobnik może być trefniśiem, przypomniało mi się pewne zdarzenie. Mój ojciec który jest dość majętny, lubuje się w organizowaniu ballów i biesiad, na jednej z nich widziałam właśnie tego błazna, jak występował z grupą aktorów i trefnisi.Devon spewnością może to potwierdzić bowiem był obecny na tej uczcie.- tu rzuciła ukratkowe spojrzenie swojemu towarzyszowi. Spojrzenie które mówiło : Nie Zawal tym razem.
Że też przez moją głupotę, mógł zginąć niewinny człowiek. Ojcze proszę Boga o wybaczenie.
__________________
Reaching out a paw
I catch you by your ankle
as you walk past me.
"Cat Haiku" |