| Jaś zastanawiał się nad tym co powiedział Wielki Zły Wilk. Czuł, że powiedział prawdę mówiąc, że "nie można ufać, nikomu, bo w Ponurej Krainie wilkami są wszyscy, nawet Świnia czy Człowiek!"
-Humpty-Dumpty powiedział Jaś pod nosem. Coś mu to mówiło, ale nie bardzo umiał sprecyzować co. Imię kojarzyło mu się z jajkiem ale sam nie wiedział dlaczego.
-A gdzie urzęduje ten cały Humpty-Dumpty? Jaś chciał wiedzieć dokładnie gdzie to, tylko po to by omijać to miejsce z baaardzo daleka.
Nie wiedział czy pozostali wydobyli od świnek jakieś ciekawe rzeczy, Ot choćby dokąd mają się udać. Co robić, co robić ... zastanawiał się półgłosem Jaś. Nie miał pojęcia co uczynić ze świnkami i wilkiem ... zostawić w spokoju? Trzeba poradzić się pozostałych. Jeżeli coś ma być postanowione to tylko wspólnie i jednomyślnie.
Tym czasem do niego Kuba, a nieco później Ala. Jaś zastanawiał się czy jeżeli nawet Wielki Zły Wilk przyrzeknie trzymać się z dala od dzieci to czy dotrzyma słowa ...
- Jeżeli zmienisz się w człowieka i obiecasz trzymać się z daleka od świnekm od nas i innych dzieci to nie tylko Cię wypuścimy ale i pomożemy na ile potrafimy. Jaś czuł nieco więcej zaufania do wilka niż do świnek ...
- Alu? Czy świnki powiedziały może dokąd mamy iść dalej? zapytał Jaś, który nic nie wiedział o tym co się działo pod słomianą chatką, kiedy on był tu koło wilka.
Wilk łypał okiem to na Jasia to na Alę. Nie był chyba pewien czy może zaufać tym dzieciom, którym jeszcze nie dawno groził pożarciem...
- Jeśli trapi Cię los tych świnek, to mimo tego wszystego co tu widzeliśmy i słyszeliśmy pozwolimy im tu mieszkać i żyć ... Jaś starał się przekoanać wilka, że skoro dotrzymali słowa wobec świnek to i wobec niego zachowają się fair.
__________________
In vino veritas, in aqua vitae - sanitas |