| Christianus przysłuchiwał się całej rozmowie pakując sejmitar, który znalazł ,do kufra. Drugi, z futerałem przypiął sobie do pasa, wyszarpnął, zamłynkował i z kwaśną miną spojrzał na ostrze. I on nie chciał brać na siebie takiej odpowiedzialności. Od tego byli królowie. Rycerze. Ale nie były myśliwy, wampir, krasnolud, nawiedzony kapłan i wiedźmin. To ta wyższa warstwa ma decydować o losach państwa. Nie ludzie którzy na co dzień zabijają za pieniądze. A może to i lepiej - pomyślał pół-elf w drodze do karczmy - w końcu kto lepiej niż my nadaje sie do tej roboty. Ocalimy milion istnień. Chyba nawet trochę więcej. Ale to w końcu nasza praca. Wiedźmini i poszukiwacze przygód w ogóle, ratują życia. To jest ich praca.
- Hej a moze by tak zrobić orszak zastępczy? - rzekł gdy powoli zmierzali do karczmy na wzgórzu. - Zaciągnąć tych tam na górze i obiecać sowitą zapłatę za wykonanie zadania. Przynajmniej bylibyśmy bezpieczni po drugiej stronie.
Powoli zapadał zmierzch. Bez względu na to co powiedzą towarzysze, Christianus postanowił dziś dać sobie spokój z polityką i jak najszbciej pójść spać.
__________________
Uczyć się, modlić do swego Boga i pracować. Zawsze czerpać pełnymi garściami z życia, czując się jednocześnie bezwarunkowo szczęśliwym. Pracować nad sobą i kochać za nic. Oto co znaczy być dobrym człowiekiem. |