Arango

Uberstrasse 7 - wieczór/noc

Powstrzymując oddech wszedł do pokoju starając sie nie nadepnąć na jakąś obluzowaną, czy wypaczoną deskę. Stanął i chwilę próbował przebić wzrokiem otaczającą go ciemność.

Nadaremnie, widział tylko zarysy, kontury. Niewyrazne, trudne z początku do rozpoznania.

Niezdarnie, jak ślepiec postąpił najpierw krok, potem drugi.

- Nie mogę ci dać tego, czego nie znalazłeś - doleciało z mroku.

Czuł jak serce podchodzi mu do gardła.

Zamarł, by sekundę pózniej sięgnąć w desperacji po sztylet. Ten zaplątał się jednak w fałdy płaszcza i Kacper mocował się rozpaczliwie próbując go wyciągnąć. Udało mu się, lecz sztylet zaczepił o pas i nie dość mocno trzymany drżącą ręką, wylądował z brzękiem na podłodze.

Mężczyzna chciał zakląć, ale ściśnięte gardło zaprotestowało i z jego ust wyrwał się tylko słabiutki jęk. Odchrząknął i jakimś cudem zdobył na pierwsze pytanie jakie przyszło mu do głowy :

- Kto ? Kto tu jest ?